Vanaf nu ben ik er ook één en ik ben Dol(ly)blij

Geluk vind je in kleine dingen. De zonnestralen in je woonkamer, het schaterlachje van je kind, een compliment, de wind in je haar. Af en toe vind je geluk in net wat grotere dingen. Geluk komt dam bijvoorbeeld op twee wielen. Wat dat is? En wat ik (Anouk) vanaf nu ben? Rara… raden maar. Of gewoon even verder lezen.

Hallo bakfietsmoeder

Ik ben sinds kort een… bakfietsmoeder. Tada! Een moeder met een heuse echte bakfiets. Zo, en ik ben er ongelooflijk onwijs mega trots op. Clichés, vooroordelen, irritaties en schuine gezichten die interesseren mij niet. Ik hou van praktisch en van fietsen. Dus ik zeg win-win. Maar goed, hoe is dat nou zo (ineens) gekomen? Daar had ik je dus een beetje op willen voorbereiden maar de blogpost met titel “Word ik een bakfiets-moeder?” staat nog ergens in de map met concepten. Maakt niet uit, ik praat je even bij.

Fietsen met je baby?

Het zit zo. Na de zoveelste keer wandelen achter de kinderwagen naar het dorp zuchtte ik bij thuiskomst diep en zei ‘ik heb echt een hekel aan wandelen’. Ik hou van wandelen over het strand of in het bos, maar ‘functioneel’ wandelen vind ik dus geen lol aan. En als je net een baby hebt, dan kom je daar al snel achter. De kinderwagen en jij worden ongeveer één.  De eerste weken loop je nog zo trots als een pauw in het rond, maar na een tijdje is het nieuw er wel vanaf

Slimme meid zou dan de auto nemen. Maar deze slimme meid heeft geen eigen auto. Wel een fiets, maar ook een baby die pas als hij 8 maanden oud is (waarschijnlijk) in het fietsstoeltje kan zitten. Tja, dan zijn de bollenvelden uitgebloeid en de mooiste stranddagen al voorbij. Dat kan toch anders dacht ik? En inderdaad kan dat anders. Je kan je baby namelijk vanaf 3 maanden, in het autostoeltje, op een speciale steun, vervoeren in een bakfiets. Wist ik ook niet, weet ik nu wel.

Een Dolly bakfiets of toch een andere?

Oké en hoe vind je dan de weg in bakfietsenland? Oneindig veel proefritjes maken en op zaterdagen het halve land door crossen, daar had ik als kersverse mama niet heel veel zin in. Ik liet me dus even lekker “influencen” door Tessa. Wie de blog van MOMspiration vaker leest weet dat Tessa óók de trotse eigenaar is van een Dolly bakfiets. Zij ruilde haar auto in voor een heuse bakfiets . Na haar ultieme zoektocht kwam zij uit bij de Dolly bakfiets. Dus ik dacht, dat moet ik ook proberen, want een blije Tessa moet toch ook een blije Anouk betekenen?

Een proefrit maken dat ging heel makkelijk; gewoon thuis. Je maakt een afspraak voor een proefrit en dan komt Alfred (of een van zijn collega’s) met een fiets bij je thuis. Kan je mooi thuis rondjes fietsen terwijl de baby slaapt. En dan wil Alfred wel even op de babyfoon letten. Ik was om. Want ik stapte op en reed zo weg. Niks geen slingeren, gevaarlijk of eng. Dit wil ik dacht ik! Ik wil een DOLLY! Toch?

In deze vlog kun je die proefrit bekijken.

Kopen wij een bakfiets?

Ondanks mijn enthousiasme was er ook een ‘toch’. Ik heb wel getwijfeld. Het namelijk nogal een grote uitgave. En toen ik dat argument na veel afwegen eenmaal had getackeld, kwam de keuzestress. Een Dolly bakfiets is namelijk jouw unieke bakfiets omdat je zelf de kleur van het frame kiest én de kleur van de bak. En dat zijn meer dan 30 verschillende combinaties. Zei ik toch, keuzestress. Had ik je al vertelt dat je dan ook nog keuze hebt wel of geen elektrische uitvoering? Wat ik uiteindelijk allemaal heb gekozen dat vertel ik je in mijn volgende blog! (Of kijk stiekem even op Instagram;-)) Want nog even terug naar die nieuwe titel, dat labeltje of het hokje waar ik nu in hoor: de bakfietsmoeder.

Ik ben blij met mijn Dolly bakfiets

Ik zeg je eerlijk, misschien is het stiekem wel een droom die in vervulling gaat. Nog ver voor ik zwanger was, zag ik mezelf namelijk al gaan. Kindje in de bakfiets, misschien nog een hondje erbij en zo de wijde wereld in. De wind door je haren, fietsen naar zee en in het voorjaar langs de geurende bollenvelden. Maar nu het zover is, zie ik het ook gewoon als iets praktisch. Even een boodschapje doen, theetje drinken bij mijn vriendin die in het volgende dorp woont, op bezoek bij oma. Dingen die ik de eerste maanden oprecht heb gemist en die zijn nu ineens weer eenvoudig. Mijn wereld is een stuk groter en ik ben minder afhankelijk en dat, dat maakt mij DOL(LY)BLIJ! Ik vertel je in mijn volgende blog alles over mijn eigen Dolly én mijn persoonlijke ervaringen. Wordt vervolgd…

Liefs, Anouk