Word ik straks een slechte moeder?

Het is soms best wel een beetje lastig om ons te houden aan alle ‘regels’ wat betreft het opvoeden. Want wanneer doen we het goed? En wie bepaalt deze ‘regels’? En wat als ‘de regels’ niet voelen als jouw regels? Mamablogger Milou neemt ons mee in haar gedachten en deelt haar onzekerheden over bepaalde issues van het opvoeden die zich nu al – tijdens haar zwangerschap – voordoen.

Herken je dat? Je zit in de trein en een coupe verderop hoor je een drietal dames praten over hun kroost. Afluisteren doe je ze niet, maar ze praten op een dusdanig volume dat meeluisteren geen moeite kost. En dat doe je dan ook automatisch. Het gesprek gaat over de opvoeding van hun kinderen. “Ja ik wil echt niet dat J. nu al wordt blootgesteld aan al die E-nummers.” “Vriendin X geeft haar dreumes voeding uit potjes, dat is toch zo niet meer van deze tijd!” “Joh het is toch een fluitje van een cent om zelf een babyhapje in elkaar te draaien. Echt milieuverspilling al die potjes.” “Van mij mogen ze al die ouders verplicht een kookcursus geven vanuit het consultatiebureau.” “Oh en wat denk je dan van al die A-merk zeep? Daar zit toch een partij troep in en al die plastic flessen. Nee daar gaat F. echt niet mee in bad. Ik maak zelf wel zeep” “Ik snap ook niet dat mensen nog wegwerpluiers gebruiken. Helpt niet echt mee aan de afvalberg.”

opvoed-taboes

Ik ken de dames niet, maar toch zetten ze mij wel aan het denken. Ik kan goed koken en zal dat ook heus met alle liefde voor mijn kind doen. Maar ben ik echt een slechte moeder als ik straks de drogist of supermarkt in duik op zoek naar de potjes babyvoeding? Regelmatig loop ik een drogist of supermarkt binnen en zie dan schappen vol staan. Het ene potje nog mooier als de andere. Er heerst een taboe op het kopen van kant-en-klare potjes lijkt wel. Mensen lijken per definitie te denken dat kant en klaar ongezond is. Ik weet echter dat aan babyvoeding hele strenge eisen worden gesteld voor het in dat supermarkt schap belandt. De potjes zal ik netjes in de glasbak gooien of hergebruiken indien mogelijk. Beloofd.

Dan die zeep. Ik kan niet wachten om mijn kind van top tot teen onder te dompelen in die heerlijke babygeur. Maar bega ik dan een grote fout? Heb ik straks een kind met een slechte huid? Om nog maar te zwijgen van de billendoekjes, de luiers en het wasmiddel waar ik zijn/haar kleertjes in zal wassen. Ik vertik het om uitwasbare luiers te gebruiken en die kleertjes wil je toch lekker ruikend in de kast hebben liggen?

een slechte moeder

Ineens begin ik aan alles te twijfelen. Ik scheid mijn afval netjes, ik probeer altijd de groente en het fruit te kopen waar geen plastic omheen zit, eten gooien we niet weg en de kachel staat ook niet onnodig aan. Maar toch voel ik mij door deze dames wel een beetje een slechte moeder. En ik ben nog niet eens bevallen. Bij het uitstappen van de trein overweeg ik serieus om mij toch maar in te gaan schrijven voor een cursus zeep maken en misschien moet ik die potjes babyvoeding toch maar laten staan.

Vertrouw op jezelf

Eenmaal thuis kijk ik eens om mij heen en schiet er door mij heen: Je doet het prima zoals je bent en je baby zal je echt niet minder lief vinden als je zijn/haar luiers niet uitwast en af en toe een potje babyvoeding krijgt.
Snel sluit ik het tabblad cursus zeep maken op mijn telefoon. Ik blijf dichtbij mijzelf. Want wie ben ik om aan mezelf te twijfelen? Mijn partner en ikzelf zullen nog erg dankbaar zijn voor de wegwerpluiers, de heerlijk ruikende zeep en de potjes babyvoeding.

Liefs, Milou

Lees ook: Wat ik bij mijn 3e baby allemaal anders doe