Er waren eens drie zussen…

Zussen hebben over het algemeen een sterke verbintenis, kunnen elkaar als geen ander troosten, maar ook diep teleurstellen en kwetsen. Een band tussen zussen is er voor altijd: van een geliefde kun je scheiden, van je zus niet. Je deelt voor altijd dezelfde jeugd (ook al is de beleving van die jeugd soms heel anders), dezelfde ouders, dezelfde broertjes, dezelfde familie.

Ik kom uit een gezin met vijf kinderen. Twee zussen, twee broertjes. Mijn rol: de middelste. Het verschil tussen de oudste en jongste in ons gezin: acht jaar. Als zussen schelen we maximaal drie jaar. Altijd dikke maatjes? Nee, dat zijn we zeker niet geweest. Het verschil tussen ons was vroeger groot. Verschillende karakters, verschillende kledingstijlen, verschillende interesses, verschillende vrienden. Er zijn periodes geweest dat we elkaar maanden niet spraken, ruzies die ertussen kwamen.

Sinds zes jaar is die band echter weer helemaal hersteld. “Hoe leuk zou het zijn als wij later ook kinderen krijgen die niet al te veel van elkaar schelen?” “Ja! Dat ze dan samen het huis bij opa, en bij oma op stelten zetten en logeerpartijtjes kunnen doen. Net als wij vroeger.” Zou het kunnen? Wij durfden er niet op te hopen. Een kind laat zich niet plannen en bestel je niet even online.

Oktober 2019

De bel gaat, mijn zus Jits en zwager staan op de stoep samen met mijn neefje van net 1 jaar. Mijn neefje komt logeren en ze komen vast wat spulletjes brengen. Ja hoor lekker, ze lusten wel een kop thee, moet Tijn wel even zijn jas uit. Een blik op zijn trui met daarop de tekst ‘grote broer’, een blik naar mijn zus en ik weet genoeg. Blijdschap en heel trots; ik word in mei 2020 voor de tweede keer tante (red. Inmiddels is mijn neefje eind april al op de wereld gehaald)!

Kerst 2019

Mijn zus Nic appt: “Kunnen we even langskomen?” Augustus 2020 stond destijds nog hun bruiloft gepland, ik dacht dat het vast daar iets mee te maken zou hebben. Ze komen even iets langsbrengen zeggen ze. Een envelop, een echofoto, een blik naar mijn zus. Wederom; blijdschap en heel trots! Ik word eind juli 2020 voor de derde keer tante.

1 Januari 2020

Een onderbuik gevoel, drie positieve testen. Blijdschap, trots en enorm dankbaar: ik word in september 2020 voor de eerste keer mama.

Drie zussen, drie baby’s. Het is ons gegund

Ja, we hebben elkaar regelmatig het bloed onder de nagels vandaan gehaald. Ruzie gemaakt om kleding die ongevraagd geleend werd. Menig barbiepop heeft het vroeger moeten ontzien. Maar zij kennen mij ook als geen ander. Zij zien het als ik niet lekker in mijn vel zit en nu mag ik de belangrijkste gebeurtenis uit mijn leven met hen delen. Adviezen die gedeeld worden, het delen van ‘horrorverhalen’, je samen dik voelen in bikini en ongegeneerd snaaien tijdens het kijken van foute films.

Ondanks dat we momenteel door Corona niet uitgebreid kunnen shoppen, en ook het knuffelen van elkaars baby er nu even niet in zit; drie zussen, drie baby’s en een leeftijdsverschil straks van maximaal 5 maanden. Blijdschap, dankbaar en heel trots.

Liefs, Milou