Learn mommy, learn!

De herfst heeft overduidelijk zijn intrede gedaan. De (grijze) bewolking, de donkere avonden en alle vallende blaadjes laten ons naar binnen keren. Letterlijk en figuurlijk. Dat de pandemie daar nog een schepje bovenop doet en ons beperkt in ons doen en laten, ervaren we allemaal. Persoonlijk probeer ik niet teveel stil te zijn bij de beperkingen en te genieten van dit nieuwe jaargetijde met haar charmes: ik houd van de kaarsjes, een brandende houtkachel en met een dekentje op de bank genietend van een kopje thee. Heel idealistisch. Alle mama’s weten: dit moment duurt nog geen 3 minuten. Dan wordt er een tent gebouwd met mijn warme plaid, is er een luier te verschonen (want meneer vond het hèt moment om een grote boodschap te doen), of is mama’s entertainment het enige wat de kinderen stil houdt. Dat geeft niet, we doen het met liefde. Ik zou alleen zo graag willen leren smoother en zachter om te gaan met deze situaties. Met meer rust, minder ergernissen en meer genieten in het moment. Ook als ‘mijn’ momentje niet doorgaat. We’ll keep on trying. And again. And again. Ooit zal ik het leren.

Leren; iets wat we doen op school. Klopt als bus, maar het gaat zoveel verder dan dat. Leren is een onderwerp wat mij, als intern begeleider op een basisschool in het regulier onderwijs, aan het hart gaat. Ik vind het fascinerend. Leergierige, nieuwsgierige kinderen die nieuwe kennis opslurpen alsof het het laatste restje chocolademelk met slagroom is. Leren doet ons al snel denken aan een schoolse setting, gecombineerd met de (grote) rol van een leerkracht. Van peuterspeelzaal tot en met universiteit. Maar is dat écht de plek waar we het meeste leren? Leren gaat – voor mij – zoveel verder dan dat. Het leven in een maatschappij, in een soms bikkelharde wereld, brengt je misschien nog wel meer leermomenten en levenslessen.

een drukke mama

Voor mij zijn er zoveel verschillende dingen te bedenken die we nog zouden kunnen en willen leren. Het starten van een nieuwe hobby of sport of het leren van een nieuwe taal. Alleen… we zijn ook mama. De mooiste rol die er is, maar soms ook de meest intensieve, drukste en tijdrovendste. Dat doen we met liefde, soms een beetje meer en soms een beetje minder.

Voor mij is het leren dat ik in een fase zit dat niet alles kan. Ik heb er afgelopen maanden al regelmatig over geschreven: ik heb het druk. Druk met mama zijn. Ik zie mijn vriendinnen minder, ik heb minder tijd voor mezelf en de tijd tikt maar door – harder dan ik soms zou willen. De kunst is om dit te accepteren en los te laten (iets wat ik nog niet geheel onder de knie heb en je raadt het al: iets wat ik moet leren – of probeer te leren).

Ik ben nog niet uitgeleerd

Persoonlijk wil ik nog 1001 (andere) dingen leren. En iets nieuws leren gaat bij mij altijd samen met spanning en onzekerheid. Zou ik het wel kunnen? Wat vinden anderen daarvan? Durf ik dit? Gelukkig leer ik steeds beter omgaan met mijn perfectionisme en ongeduld. Al blijft het een strijd, of nee, laat ik het liever omschrijven: het blijft een leerweg.

Wat ik dan zo graag allemaal nog wil leren? Houd je vast: ik zou heel graag mijn Engels willen verbeteren. Het lijkt me geweldig om beter overweg te kunnen met mijn spiegelreflexcamera. Ik zou graag een hardloopwedstrijd (lange afstand) willen voltooien. Ik zou graag een creatieve hobby hebben waar ik mijn ziel en zaligheid in kan stoppen. Een sport langere tijd (en meerdere keren per week) volhouden is ook iets wat op mijn lijstje staat. Of niet meer opzien tegen alle huishoudelijke taken; die mindset zou ik me graag eigen willen maken. Ohja, had ik die opleiding over de werking van je hersenen al genoemd?

De oplossing voor dit alles: start. Begin. Gewoon proberen. Fouten maken is het bewijs dat je het probeert (een grote note to self). Er zullen altijd twee keer zoveel redenen te bedenken zijn waarom het niet kan, het je niet gaat lukken of waarom het beter is om het nog even uit te stellen. Kleine voetnoot: start met één ding tegelijk. Less is more (behalve met glitters).

Er is zoveel meer

Maar we leren ook van en met onze kinderen (ik zou er een aparte blog over kunnen schrijven). We leren hen – en de fases waar zij zich in bevinden – elke dag steeds beter kennen. Na de geboorte van je baby ben je als (nieuwe) ouder enorm zoekende. Er gaat een geheel nieuwe wereld voor je open, waar geen enkele voorbereiding geheel dekkend kan zijn. Niemand vertelt je dat deze zoektocht voor levenslang is (al moet ik toegeven dat het gemakkelijker wordt – sommige periodes, niet altijd…). Het ouderschap is één grote leerschool, waarbij we misschien wel dagelijks onze doelen moeten bijstellen en leren van de situatie.

En misschien een wijze oude vrouwen opmerking (en vooralsnog voel ik mij met mijn 33 jaar geen oude vrouw): ik vind de zelfontwikkeling die ik heb doorgemaakt afgelopen jaren zo interessant en waardevol. Ik leer mezelf – en mijn grenzen – steeds beter kennen. Een gegeven wat ontzettend fijn is, omdat ik mijn dagelijks handelen hier op probeer af te stemmen. Ik ben belangrijk, daarna de rest van de wereld. Handelen vanuit (zelf)liefde; ik vind het een mooie ontwikkeling. Een ontwikkeling die ik afgelopen jaren heb geleerd.

Ik ben gemotiveerd om mijn persoonlijke ontwikkeling voort te zetten. En ik hoop jij ook. Leren gaat zoveel verder. Als mama’s zijn we geneigd om een stapje terug te doen en zorg te dragen voor de rest van het gezin. Misschien is stapje één wel dat we meer opkomen voor onszelf en hoger op de prioriteitenlijst zetten. Ook dat kunnen we leren, geloof me.

Je bent het waard!

Komende maand nemen wij je mee in het thema LEREN. Leren gaat zoveel verder dan het opdoen van kennis in een schoolse situatie. We leren elke dag. We zijn nooit uitgeleerd. Enorme clichés, maar gelukkig zó ontzettend waar. Want als er niks meer te leren valt, zou het leven toch behoorlijk saai en eentonig worden.

Learn mommy, learn! Want je bent het waard! En misschien wel meer dan dat.

Liefs, Marjolijn