Leer van mij wat ik leer van jou

Al zijn ze nog zo klein, een kind kan je raken met iets wat hij of zij doet of zegt. Zo ook Maud, de dochter van mamablogger Leonie. De inzichten die onze kinderen ons geven, zijn soms hard omdat we onszelf tegenkomen, maar vaak heel waardevol. Tijdens het avondritueel vertelt Maud (7 jaar) wat ze haar moeder wil zeggen. Recht uit haar hart, zo het hart van haar moeder in. Maud weet haar moeder te ontroeren, wat uiteindelijk zorgt voor een gedicht waar Leonie haar dochter (en ons) mee weet te ontroeren. Mamablogger Leonie deelt met ons wat haar dochter met haar heeft gedaan, al bestaat er niet één woord wat dit kan omvatten.

Ik stop je in, nog een laatste kus en je zegt: “Mama, ik kan het gewoon niet zeggen, niet zeggen hoeveel ik van je hou. Want er bestaat gewoon geen één woord dat dat zeggen kan. En soms voel ik een traan als ik aan je denk. Niet van verdriet mama, maar omdat ik je zo lief vindt.”

Mijn meisje van 7 zegt dit tegen mij. Het roert me tot tranen. Écht. En ik weet niet wat ik terug moet zeggen: “Ik hou ook van jou, ontzettend veel!” Ik kan eigenlijk ook gewoon geen woord bedenken dat omschrijft hoe ik me voel.  

Doe ik het wel goed?

Ik doe de slaapkamerdeur achter me dicht en sta even stil. Hoe kan het dat ik altijd twijfel? Of ik goed genoeg ben voor haar? Soms twijfel ik of ik haar genoeg begrijp. Voel ik haar wel goed aan? Heb ik genoeg geduld? Ben ik te streng, moet ik haar meer laten gaan? Lijkt ze in iets op mij? Wat delen wij samen?

Soms is ze een beetje stout. Noemen we haar een rebel, een ondeugd en een boef. Ze zeggen dat ze lijkt op haar papa. Maar in haar, zie ik ook mij. Mezelf als meisje. En ik vraag me af hoe ze wordt als vrouw. Zo veel nog te leren! En ik kan wel vertellen, dat houdt niet op. Maar voor sommige dingen wil ik haar behoeden. Ik wil haar beschermen. Want in haar ogen, zie ik mij. Onzekere ogen die zoeken naar liefde. Die zoeken naar goedkeuring. Net als ik.

Een meisje zo klein, doet zo iets groots voor mij. Door zoiets liefs te zeggen, leert ze mij zoveel moois. Ze leert mij dat het goed is. Dat ik goed genoeg ben. Dat liefde genoeg is. En dat dat er altijd zal zijn tussen ons. Daar is niet één woord voor en toch heb ik een antwoord. Als ze wakker wordt ga ik tegen haar zeggen:

wat ik zeggen wil tegen jou

Meisje
Met je mooie blauwe ogen
Ogen die kunnen lachen, kunnen huilen en onzeker kunnen kijken
Meisje
Pak mijn hand
Wij zijn samen

Leer van mij dat je mag dromen
Dromen over morgen
Dromen over volgende week
Dromen over later

Leer van mij dat jij mag zijn
Zijn zoals je bent
Zijn wie je wilt
Jouw hart zit al op de juiste plek

Leer van mij dat jij een plek hebt
Een plekje op de aarde
Een plekje in jouw klas
Een plekje tussen jouw vriendinnen
Een plekje in de familie
Een plekje in mijn hart
Zonder jou is dat leeg.
Leer dat!

Leer van mij dat je goed bent
Goed zoals je bent
Blijf bij jezelf
Blijf wie je bent

Je bent prachtig
Met je mooie blauwe ogen
Die verraden wat je voelt
Die me laten lachen
Die me laten huilen
Die me laten huilen van het lachen

Je ogen, je wangen, je handjes, je armen om mijn nek
Alles laat me voelen dat ik trots ben
Op een dochter zoals jij
Leer dat van mij
En ik leer het van jou

Lieve Maud, volg je hart.

Liefs, mama