Thuis is waar je echt bent

Pagina 4 van 365. De anticlimax van het nieuwe jaar dwaalt een beetje rond. Nieuw jaar en verder is het gewoon zoals het al was. Voor het eerst in weken sla ik mijn laptop weer open. Hier op MOMSPIRATION namen we een korte vakantie. Eentje om te genieten van de feestdagen, op adem te komen, om samen te zijn met ons gezin. En om ons, vooral mentaal, opnieuw voor te bereiden op thuis zijn. We kozen het thema THUIS voor januari al in november. Konden we weten dat deze maand zo zou zijn? Of hebben wij het gejinxt?

Thuis werd helemaal anders

Overigens is het doel van deze maand niet om jou zoveel mogelijk tips te geven over thuiswerken met je kinderen en om het toch gezellig te maken thuis zolang de lockdown nog duurt. Ik denk dat je daar inmiddels wel genoeg van weet of over kunt vinden. We willen het juist met je hebben over die andere kant van thuis zijn, thuiskomen en thuisblijven. Thuis kreeg nou eenmaal een nieuwe betekenis het afgelopen jaar, daar kunnen we niet omheen. Want thuis werd ook ineens een plek waar je werkt, de plek waar je kinderen onderwijs volgen en de plek waar de (pakket)bezorger kind aan huis werd. Thuis gingen we ook massaal opruimen en dat behangetje plakken (guilty). En deden we verwoede pogingen om sportroutines te behouden, er fris bij te zitten voor de onlinemeeting en werden coronakilo’s onze vijand. Maar er is nog zoveel meer.

Thuiskomen bij jezelf

“Mooi dat je dit doet. Even thuiskomen bij jezelf.”

Ik schreef begin december een bericht op Instagram. Over hoe ik die maand even geen output of input wilde. Even geen likes, comments, stories, reels, een doel formuleren, strategie of niet en nog meer van dat. Er gebeurt van alles maar wat er vooral bij mezelf gebeurt, is dat ik helemaal niet happy ben. Dat ik zomaar ineens verdrietig ben. En ik kan het niet volledig op de zwangerschap en hormonen afschuiven. Er knagen dingen, soms voel ik me zo zwaar en moe. En die onzekerheid, kwetsbaarheid die wordt gevoed met alles wat ik zie en lees.

Ineens is het vlammetje uit, weet ik even niet meer waar ik heen wil. Alsof het nu binnen komt. Straks is anders. Moeder van twee. En zorgen voor/om mezelf. Hoe gaat dat dan? Ik besloot: ik ga ruimte maken om adem te halen, mijn tranen drogen. De mooiste reactie die een van mijn lezer schreef: “Mooi dat je dit doet. Even thuiskomen bij jezelf.”

Terugkomen in een goed gevoel

En dat is het, dacht ik. Want hoeveel we ook fysiek thuis zijn. Letterlijk achter de voordeur. Het zegt niets over waar jij je bevindt. Ik gun het iedereen; thuiskomen. Een plek die voelt als thuis zijn, het gevoel van thuiskomen. Terugkomen bij dat wat jou een goed gevoel geeft. Als mama, als mens. De veiligheid die daar onlosmakelijk mee verbonden zou moeten zijn, maar die niet altijd vanzelfsprekend is. Ook al wensen we elkaar het beste voor het nieuwe jaar. Of roepen we happy new year. Het zijn geen garanties.

365 dagen thuiskomen

Niemand schrijft een boek van 365 pagina’s met alleen maar blijheid. Zonder regen, geen regenboog. Zonder dalen, geen pieken. Maar zonder thuiskomen blijf je dwalen en zoeken. Een nieuw jaar, nog steeds dezelfde ik. Al zijn m’n tranen inmiddels droog en heb ik weer wat ruimte om te ademen. Nieuw jaar, dezelfde wij. Want ook dit jaar zijn wij van MOMSPIRATION weer eerlijk en open over het ouderschap; over mama worden & zijn en wat het leven als (werkende) mama jou brengt. De mooie én de lelijke dingen. Wij delen met jou alles over hoe jij een bewuste mama wordt, bent en blijft. Zodat wij een kleine beetje voelen als thuiskomen voor jou.

Na vandaag zijn er nog 361 dagen over voor betoverende verhalen. Schrijf elke dag. Maak van elke dag een die voelt als thuiskomen.

Liefs, Anouk