Liefde is samen een liefdesnest bouwen

We zitten samen op de bank. Hij die mij zo vertrouwd is en ik. Het is een cosy winter avond. Kaarsjes aan, dekentje er bij. Met opgetrokken benen hang ik tegen hem aan. Ik kijk naast mij, recht in zijn mooie, lieve bruine ogen. Die bruine ogen die mij in alle staten van zijn hebben gezien. Daarom schrijf ik een ode aan onze liefde. De liefde waarop we samen kunnen bouwen. Want liefde is samen een liefdesnest bouwen.

Hij is nog steeds de man die mij verrast, een warm gevoel geeft, met wie ik na het tafelen of in de auto zit te zingen. Zef, die op momenten heerlijk romantisch kan zijn. Hij is een geboren vader. Een vader die na de bevalling van onze eerste zoon ‘op jacht ging’ en thuis kwam met de halve winkel aan pakken maandverband, tijdschriften en eten waar ik naar verlangde.

Soms zou ik gewoon vergeten dat wij al 12 jaar samen zijn

Soms zou ik gewoon vergeten dat wij al 12 jaar samen zijn, zeg ik. Je bent al bijna jouw hele volwassen leven met mij, antwoord hij. Dat klopt. Sinds mijn negentiende mag ik mijn leven met hem delen. In de jaren dat wij elkaar leerden kennen, was ik een hele bezige bij. Iemand die van hot naar her vloog. Die bewuste avond dat zijn ogen de mijne voor het eerst ontmoette had ik drie feesten. Het feestje van zijn nicht en mijn studiegenoot, was de eerste gelegenheid waar we kwamen, mijn vriendin Jony en ik. We waren vol optimisme overal even te kunnen zijn.

Die dame dat wordt mijn vrouw! Bij hem was het werkelijk liefde op het eerste gezicht.

Hij omschrijft nog steeds dat hij mij zag staan, naar mijn benen keek en dat beeld hem blij maakte, de manier waarop ik stond, mijn haren, mijn stem, alles sprak hem aan en hij dacht: Die dame dat wordt mijn vrouw! Bij hem was het werkelijk liefde op het eerste gezicht.

Hij dacht dat ik heel Urban was, omdat ik destijds veel naar FunX luisterde. In werkelijkheid houd ik van klassiek tot Ska en Indie Music, maar dat wist hij toen nog niet. Nog zoveel te ontdekken. Tussen het ontdekken en aftasten in, werd ook ik verliefd. In de eerste plaats op zijn persoonlijkheid. Ik kon alleen maar denken: ¨Wat een mooie ziel.¨ De aantrekkingskracht bleef zich ontwikkelen. Smoorverliefd, werd ik op hem.

In mijn hoofd was onze liefde net een film. Een film van ons tweeën die niemand ooit had gezien.

We praten uren en uren. Ontvingen elkaar met blozende wangen. Zijn huis werd ons liefdesnest. Zodra ik daar over de drempel stapte, verkeerden we in onze eigen bubbel. In mijn hoofd was onze liefde net een film. Een film van ons tweeën die niemand ooit had gezien. Ik hoefde maar aan hem te denken en ik stond in vuur en vlam. We gingen er ook graag op uit. Naar cult films, vrienden, feestjes. We dansten samen de hele nacht. We dansten waar het kon. Soms gewoon met zijn tweeën in de huiskamer.

Onveranderd zie ik zijn mooie ziel. Hij is de persoon bij wie ik mij vertrouwd en geborgen voel.

Nu is het 2021 en hoe cliche of zoet het misschien ook mag klinken, hij is nog steeds degene bij wie ik thuis kom. Onveranderd zie ik zijn mooie ziel. Hij is de persoon bij wie ik mij vertrouwd en geborgen voel. De vader van mijn kinderen. Hij met wie ik mijn eerste huis kocht en zoveel mijlpalen gedeeld heb. Diegene die mij onvoorwaardelijk steunt, met wie ik de slappe lach kan hebben, mijn interesses kan delen en op de dag van vandaag ook nog dans in de woonkamer.

Het vuur brandt nog steeds.

De liefde heeft zich in de jaren alleen maar verdiept. In een huwelijk ga je door seizoenen en soms zijn daar ook uitdagingen. Ook wij hebben die gekend, maar de diepe liefde blijft en overwint. Het vuur brandt nog steeds. Samen hebben we van ons huis een thuis gemaakt. Voor ons en ons gezin. Huisje, boompje, beestje. Elke dag ben ik blij dat ik het heb. Saai vind ik het bij lange na niet. Want het is zoals het eerste lied op onze trouwdag nog altijd onze liefde zo goed omschrijft:

She calls me sunshine for she sees in my eyes, A light, A light of hope, A light of love, A light of joy, A light for which she’s responsible. For the truth is that my eyes , just reflect her sunshine. She’s given me joy.

Given me joy van Marc Evens

Liefs, Debbie