Wanneer is je huis, je thuis?
Het voelt een beetje gek om deze blog te typen. Want momenteel zitten we midden in een lockdown. Thuis is waar we de meeste uren van onze dag doorbrengen. Maar als deze blog online komt, of wanneer jij hem leest, kan het er zomaar weer heel anders voor staan. Is onze wereld weer wat groter of misschien nog wel verder beperkt?
Het afgelopen jaar heb ik net als velen om mij heen veel nagedacht over thuis. Wat is echt belangrijk en beter gezegd, is je huis echt je thuis? Zo’n vijf jaar geleden kochten we redelijk impulsief (ik was zwanger en in ons huidige appartement was geen fijne plek voor een baby) ons eerste koophuis. We hadden geen idee wat we echt belangrijk vonden en de markt was al flink krap. Het voelde dan ook als een lot uit de loterij toen we dit huisje met drie slaapkamers vonden. Een kleine binnenplaats als achtertuin namen we voor lief.
ALLES BINNEN HANDBEREIK
Wonend midden in het Gooi, lag de wereld immers voor ons open. Overal bos, hei en water om ons heen! Dus zoveel ruimte binnen en buiten hadden we helemaal niet nodig. Daarnaast voelt alles groot als je van een een kamer appartement opeens in een huis staat.

Maar toen kwam dat inmiddels zo bekende C woord op ons pad. Waar eerst de babykamer stond te shinen en waar ik met mijn dikke buik kon dromen over baby 2 werd opeens een thuiskantoor gebouwd. Dag rustige wegdroomplek.
Na de komst van Jools verplaatste deze constructie zich richting onze slaapkamer. Fijn joh, je werk en slaapplek in één. Heerlijk wakker worden met zicht op een grote computerscherm en de stress van gister. Ik kan je zeggen, het kost na een lastige nacht met baby flink wat wilskracht om dan niet weer terug dat bed in te duiken. En dat scherm lijkt vervolgens ook nog eens de gehele werkdag je naam te roepen.
En dan ben ik nog niet eens begonnen over onze tuin. Of eigenlijk het gebrek daaraan. Ja, we mochten in de zomer natuurlijk nog gewoon naar buiten. Maar met een kleine baby voelde de boze Corona wereld behoorlijk spannend. Wat was het heerlijk geweest om gewoon in onze eigen tuin te kunnen cocoonen. Echter past er niet meer dan een schelp zandbak en met moeite een bankje in. Niet echt ideale bezigheidstherapie voor een 4 jarige kan ik je zeggen. Ik wil gewoon, RUIMTE!
OPZOEK NAAR een (T)HUIS
En zo veranderde ons fijne thuis dus het afgelopen jaar voor mij stiekem in een huis met flinke beperkingen. Het gevoel van thuis is daardoor flink afgenomen en daar baal ik flink van. Dit moet anders! Want als er iets zeker is is dat het nog lang niet is zoals voorheen. 2021 wordt dus een jaar om eens goed te evalueren. Willen we verhuizen of zijn er andere mogelijkheden om van ons huis weer een thuis te maken?
Wat vind jij het belangrijkste om je echt thuis te voelen? Is dat veranderd sinds je moeder bent?
Liefs, Maaike
De foto’s in deze blog maakte Maaike zelf. Wil jij ook dagelijkse moment vastgelegd op beeld? Kijk dan eens op haar website
