Weg met die schuldgevoelens

Een perfecte opvoeding dus een perfect kind. Bestaat dat? Nee! Het is de ontdekkingstocht naar jezelf.

Van het weekend ging ik met mijn kinderen boodschappen doen. Dit is meestal wel een uitdaging! Ik moet eerlijk toegeven dat, voordat ik het wilde uitvoeren, begon te twijfelen. Snel wuifde ik de opkomende gedachte weg. Het mooie weer won van alle doem scenario’s. Dus let’s go! ‘Genieten van alles wat er is, betekent ook met alles wat er is.’ En dit is zo’n moment, dacht ik bij mijzelf. Lekker naar buiten.

Genieten van alles wat er is, betekent ook met alles wat er is.

Daar gingen we dan. De meiden op de fiets en baby boy in de wandelwagen. Zo gezegd, zo gedaan. Het zonnetje deed mij goed en ik was blij dat ik buiten was. Relaxed liep ik achter de kinderwagen waar Zidane aan het brabbelen was was en hij net als ik genoot van dit uitje. Eenmaal bij de supermarkt is het feest. Zij willen van alles. Terwijl ik van tevoren al had afgesproken: “Meiden in de supermarkt gaan we niet zeuren om allerlei dingen. Wij halen de benodigde boodschappen en dan gaan we naar huis”. “Ja mama!’’.

En toen gebeurde waar ik al bang voor was.

We waren net binnen in de winkel en alle afspraken die we van tevoren hadden gemaakt: ‘niet zeuren  en we halen alleen de boodschappen die we nodig hebben, ‘ vielen in duigen.  Mijn jongste dochter van vier kwam met een big smile op mij af met in haar hand een zak lolly’s. Ik ademde rustig in en uit en probeerde de positieve vibe vast te houden. ‘Nee, lieverd we hebben thuis wat afgesproken.’ Haar gezicht veranderde van kleur en haar mond ging wagenwijd open terwijl ze al stampvoetend  uitschreeuwde: ‘Dat is niet eerlijk, ik wil de lolly’s of deze. De hand achter haar rug, met de zak chips  stak ze  omhoog.  Iedere zenuw in mijn lichaam spande zich aan. Ik keek om mij heen en voelde de ogen in mijn rug van andere mensen.

Wat nu?

Op dat moment kon ik twee dingen doen: Ik negeer de druk van de mensen om mij heen en hou mij aan mijn eigen afspraak. Of ik gooi de handdoek in de ring en geef mijn dochter haar zin. Als moeder zijnde vind ik het niet altijd makkelijk om nee te zeggen en dit consequent toe te passen.  Dat laatste is een doelprikkel in de opvoeding. Ik heb de zak chips gekocht voor haar. Moet ik mij daarom schuldig voelen? Heb ik gefaald als ouder, omdat ik niet consequent was? Ik voelde mij geen goede ouder.

Niemand is perfect en elke dag leren wij weer wat nieuws in het ouderschap. Ik zie dit als een leermoment.

Bewustwording

Hoe ervaren andere moeders dat? Het gevoel dat ik mijn kinderen te veel verwen om hen hun zin te geven. Dit vind ik toch beangstigend. Ik wil geen verwende kinderen. In hoeverre kan jij je kinderen verwennen? Ik hoor mijn moeder zeggen: ‘’Kinderen leren van wat je doet, in plaatst van wat je zegt”. Herkenbaar? Ja, ik vind van wel. Niet alleen in zo een situatie van de winkel, maar ook in het opvoeden in het algemeen.  Het bewust zijn van je eigen gedrag is zo belangrijk. Die bewustwording moet je eerst hebben. Hoe gedraag ik mij als moeder; wie ben ik; wat wil ik voor mijn kinderen zijn en waar sta ik voor.

Kinderen leren van wat je doet in plaatst van wat je zegt.

Dit zijn vragen die niet zo snel te beantwoorden zijn, maar er wel voor zorgen dat jij bewust bezig bent.

Onzeker over opvoeden

Als ik voor mezelf spreek, mag ik trots zijn hoe ik het doe. Ja, ik vergelijk mij soms wel met andere moeders. Dit komt doordat ik onzeker ben over bepaalde dingen in de opvoeding. Ach ja, iedereen is af en toe onzeker en ik schaam mij hier niet voor. Liefde, verbinding maken en een veilige omgeving creëren zijn voor mij belangrijke aspecten. Dit draag ik uit naar mijn kinderen. Kinderen moeten zichzelf kunnen zijn en de ouders vertrouwen. Dat is de basis.

Laatst  gaf mijn dochter aan dat een meisje in de klas tegen haar had gezegd: ‘’Ik vind jouw jurk lelijk’’. Huilend kwam zij na schooltijd naar mij toe. Mijn hart brak. Ik zei: “Lieve schat, het gaat er om dat jij het leuk vindt en wat een ander ervan vindt is hun mening”. Dit zijn situaties waarbij ik denk:  ‘’Schat, ik wil jou altijd beschermen tegen lelijke opmerkingen of tegen dingen die jou kwetsen. Ik hoop  dat je voor jezelf opkomt en dat je je niet laat kennen door uitlatingen van  anderen”.

Bewust ouderschap is voor mij een opvoeding meegeven, zodat mijn kinderen zelfverzekerd en met heel veel liefde hun toekomst tegemoet gaan. Wij doen ons best. En we leren elke dag.

Liefs, Saida