Hoe zou het zijn om het moederschap te combineren met een leven vol avontuur, rust en diepe verbinding? Marijke Schuringa weet er alles van. Als holistisch geboortecoach begeleidt ze (aanstaande) moeders bij misschien wel het meest magische en kwetsbare proces van het leven: geboorte. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel, spiritueel en energetisch.
Momenteel reist Marijke met haar gezin en verblijft ze op het betoverende Bali — een plek waar natuur, spiritualiteit en het moederschap prachtig samenkomen. In dit interview nemen we een kijkje in haar leven, werk en missie. Hoe kwam ze op dit pad? Wat betekent het moederschap voor haar, juist nu ze ver van huis is? En welke lessen wil ze graag delen met andere moeders?
Laat je inspireren door haar verhaal, haar rust en haar visie op bewust leven en ouderschap.
Kun je iets vertellen over wie jij bent en wat je doet als holistisch geboortecoach?
Ik ben Marijke Schuringa, getrouwd met mijn grote liefde Arnout. We zijn al 20 jaar samen en hebben drie kinderen: Hugo, Carlijn en Amelie Rose.
Momenteel reis ik met mijn gezin de wereld rond. We zijn in juni 2024 vertrokken met de caravan door Europa en na de jaarwisseling hebben we de caravan ingeruild voor het vliegtuig, waarmee we naar Azië vlogen. Daar reizen we op dit moment rond.
Dat betekent dat we onze kinderen thuisonderwijs geven. Daarnaast werken we allebei, wat online mogelijk is, en dat maakt ons erg blij.
Ik ben van opleiding vroedvrouw (np) met meer dan 12 jaar ervaring, vooral met thuisbevallingen in mijn eigen verloskundigenpraktijk. Daarnaast ben ik eclectisch coach voor vrouwen die zich voorbereiden op het moederschap en moeder zijn. Ik bied mijn diensten online aan via de Zielsgeboorte Academy, een zwangerschapscursus waarmee jij je voorbereidt op natuurlijk geboorte geven met regie en eigenaarschap. Tevens heb ik een podcast waarin ik wekelijks inspirerende verhalen deel van vrouwen die vertellen over hun geboorte-ervaring, en waarin ik zelf stof tot nadenken aanreik over natuurlijk geboorte geven en alles wat hierop van invloed is.
Als holistisch geboortecoach en vroedvrouw kijk ik naar zwangerschap en geboorte vanuit een totaal mensbeeld. Ik bedoel daarmee dat ik de volledige mens, dus niet alleen het fysieke of emotionele aspect, maar alle aspecten van deze unieke zwangere, meeneem in mijn coaching. Wat ik doe, is vrouwen herinneren aan de grote wijsheid die in hen zit, zodat ze vanuit deze eigen-wijsheid bewuste keuzes kunnen maken die kloppen voor hun zwangerschap en geboorte-ervaring. En daarmee ook voor hun kindje, want ik geloof sterk dat ouders en kinderen elkaar uitkiezen om samen deze ervaring op aarde aan te gaan.
Praktisch gezien (ik ben een Drent van origine, lekker nuchter en praktisch) heb ik een prachtige cursus ontwikkeld: De Zielsgeboorte Academie, waarin ik vrouwen veel kennis geef over natuurlijk geboorte geven en de factoren die hierop van invloed kunnen zijn, zoals mindset, eigen geboorte-ervaring, omgeving, communicatie, partner en kinderen. Ook bied ik praktische tools aan zodat je zelf de regie kunt nemen over je geboorte-ervaring en je zeker voelt over je kennis. Zo voorkom je dat overtuigingen, ervaringen en de buitenwereld je eigen beeld vertroebelen over hoe jij nu graag wilt bevallen.
Daarnaast coach ik zwangeren ook in een 1-op-1 traject. In dat geval kunnen ze de cursus volgen en daarnaast persoonlijke coachingssessies met mij doen.
Hoe is jouw passie voor geboortezorg ontstaan?
Ik liep mee met een kraamverzorgende in een kraamgezin. Ik was toen 17 jaar oud, dat weet ik nog heel goed, omdat ik door weer en wind op mijn scootertje naar de gezinnen reed. Ik begreep niet helemaal wat er speelde, maar ik zag dat de kraamvrouw in dat gezin veel huilde en niet echt gelukkig leek. Een paar dagen na de bevalling kwam de vroedvrouw binnen. Ze was een bijzondere verschijning: rood gelakte lange nagels, een sigaret die ze voor de deur uittrapte. Je kunt je haar niet voorstellen als een typische vroedvrouw, maar ik keek mijn ogen uit. Ze kwam echt binnen met haar energie en vulde de hele ruimte. Ik was diep onder de indruk en een beetje geïntimideerd. Ze wierp één blik op de kraamvrouw, vroeg een kop koffie aan de kraamverzorgende, zette mij in een hoekje op een stoel en sloot de deur.
Ik begreep meteen dat er iets bijzonders ging gebeuren. Van het hele gesprek dat volgde, weet ik niet veel meer. Nadat de vroedvrouw weg was, bleef de kraamvrouw huilen, maar nu lachte ze erbij en zei: “Ik ben zojuist moeder geworden.”
Tot op de dag van vandaag weet ik niet precies wat er in dat gesprek gebeurde, maar ik weet wel dat deze bijzondere vroedvrouw precies aanvoelde wat deze kraamvrouw nodig had. En dat gaf ze haar, waardoor de kraamvrouw eindelijk na een paar dagen kon landen als moeder. Ik vond dat pure magie en wist vanaf dat moment: dit wil ik ook kunnen betekenen voor mensen.
Daarom ben ik vroedvrouw geworden en heb ik meer dan 12 jaar gewerkt op het bed en bad. Dat vond ik geweldig. Ik zag zoveel moeders natuurlijk bevallen, kinderen ontspannen geboren worden. En ik merkte dat ik daarin zelf een rol speelde door mijn kwaliteiten en kennis in te brengen om de geboorte gevende vrouw te versterken.
Ik voelde een steeds groter wordend verlangen om mijn kennis met meer mensen te delen, zodat ook zij naar een bewuste, natuurlijke geboorte kunnen uitkijken en zich begrepen voelen in het volgen van hun intuïtie en inzicht. Mede daardoor heb ik een eclectische coachopleiding voor vroedvrouwen gevolgd, waardoor mijn gesprekstechnieken versterkt werden en ik nog meer waarde kan bieden in mijn werk.
Wat betekent “holistisch” voor jou binnen je werk met (aanstaande) moeders?
Voor mij betekent het echt kijken naar de totale vrouw die tegenover mij zit. Omdat ik online werk, is dat vaak niet fysiek, maar ik heb gemerkt dat dat niet nodig is. Je kunt prima online een compleet beeld krijgen van iemand. Daarnaast kijk ik ook holistisch naar mezelf: hoe kan ik mezelf inzetten om volledig bij te dragen aan het proces van de aanstaande moeder?
Dat betekent dat geen enkel traject hetzelfde is. Soms ben ik een klankbord, andere keren geef ik veel uitleg of oefeningen waar we verder op voortbouwen. Door de diversiteit van aanstaande moeders zie ik hele verschillende sessies.
Twee voorbeelden: in één 1-op-1 traject werkte ik met de aanstaande moeder aan haar Human Design-profiel en keek ik kritisch mee naar haar geboorteplan, dat we vervolgens aanvulden met haar design-kenmerken.
Mijn missie is vrouwen herinneren aan de diepe wijsheid die in hen zit, zodat kinderen met een glimlach kunnen worden geboren.
In een ander traject deelde ik vooral kennis over natuurlijk geboorte geven, waardoor de aanstaande ouders zich empowered voelden en de keuzes voor hun bevallingswijze doorvoerden.
• Wat is jouw missie in het ondersteunen van vrouwen rondom zwangerschap en geboorte?
Mijn missie is vrouwen herinneren aan de diepe wijsheid die in hen zit, zodat kinderen met een glimlach kunnen worden geboren.
Je bent momenteel op Bali met je gezin. Wat bracht jullie daarheen?
Als we terugkijken, waren we altijd reislustig als stel. Toen ik mijn man net kende, zei hij: “Ik ga op wereldreis,” en ik vertelde dat ik ging studeren in Antwerpen. Uiteindelijk deden we dat allebei, en steunden we elkaar hierin. Toen mijn man terugkwam van zijn reis, gingen we samenwonen in Antwerpen.
Zelf was ik nog nooit ver buiten Nederland geweest en had ik nog nooit gevlogen. Maar het vuurtje was bij mij ook aangewakkerd
Volgens mij is dat ook onze kracht: we moedigen elkaar aan om onze dromen en verlangens waar te maken, ook als dat betekent dat we dat los van elkaar doen. Toen mijn man op reis was aan het begin van onze relatie, zag ik wat hij deed en vond dat heel interessant. Zelf was ik nog nooit ver buiten Nederland geweest en had ik nog nooit gevlogen. Maar het vuurtje was bij mij ook aangewakkerd.
We zijn inmiddels als stel op veel plekken geweest. Eén van onze reizen leverde een heel bijzonder souvenir op: tijdens onze huwelijksreis in Nieuw-Zeeland raakte ik zwanger, en onze zoon kreeg de werknaam “Kiwi”.
Veel mensen zeiden dat reizen nu wel voorbij zou zijn omdat we een gezin stichten, maar dat was niet het geval. We zijn met onze kinderen nu voor de tweede keer langere tijd op reis. Eerder reisden we met een baby van 5 maanden en een peuter van 2,5 jaar door Amerika, Azië en Oceanië. In juni 2024 begonnen we met de caravan achter de auto door Europa.
Er zijn veel redenen waarom we op reis gingen, maar de belangrijkste is dat we meer tijd samen wilden doorbrengen. We houden van reizen, vinden het verrijkend voor onze kinderen om andere culturen en prioriteiten te leren kennen dan wij in Nederland gewend zijn. We waren ook klaar met de ratrace en het runnen van ons gezin als een soort bedrijf, zo voelde het vaak. We hadden weinig echte quality time samen, veel afspraken en geplande activiteiten.
Voor onze reis heb ik samen met de vereniging van thuisonderwijzers een uitgebreid onderwijsplan gemaakt voor onze twee leerplichtige kinderen. Dat pakt heel goed uit: onze kinderen laten steeds meer zien waar hun interesses en mogelijkheden liggen, waardoor we sneller en efficiënter door de stof gaan. De vooroordelen dat je je kinderen niet goed kunt onderwijzen of dat ze achterlopen op leeftijdsgenoten blijken onterecht te zijn. Wij laten het tegenovergestelde zien: onze kinderen volgen de kerndoelen van het basisonderwijs en wij, als ouders, blijken prima in staat zelf les te geven. We nemen het serieus; net als de thuisonderwijzers die we ontmoeten, zijn dat gedreven mensen die hun kinderen volledig ondersteunen in hun ontwikkeling.
We vertrokken in juni 2024 met de caravan en genoten van het leven op een paar vierkante meter. Dit jaar is onze reis anders: we vliegen verder, wat betekent dat we minder spullen meenemen en slapen in vreemde bedjes. Ook eten is anders, we genieten van veel zon en het spotten van vreemde dieren.
Inderdaad, op dit moment op Bali. Eigenlijk was het niet de bedoeling om hierheen te gaan; we zijn hier in 2017 ook geweest, toen reisden we met onze toen bijna driejarige en negen maanden oude kinderen enkele maanden de wereld rond. We vonden Bali heel mooi, maar hadden het gevoel dat we het wel gezien hadden. Nu wilden we Lombok ontdekken, het eiland naast Bali, maar daar hadden we een negatieve ervaring, waardoor we alsnog voor Bali kozen. En dat bevalt heel goed. We vinden het heerlijk hier: de mensen zijn ontzettend vriendelijk en dol op kinderen, het hindoeïsme is heel interessant. Onze kinderen vinden het geweldig om rond te rijden op de scooter met ons, we hebben zwembaden, mooi weer en goed internet om te werken en te homeschoolen, waardoor we ons hier heel goed vermaken.
Was het een bewuste keuze om je werk en gezinsleven tijdelijk te combineren op zo’n plek?
Absoluut. We houden ervan om te reizen en dat doen we al sinds we elkaar kennen. In juni 2024 vertrokken we op reis: eerst door Europa, nu door Azië.
We wilden vooral meer tijd voor elkaar, echt als gezin samen zijn. Het geven van homeschooling en het laten zien van nieuwe plekken verrijkt de wereld van onze kinderen. Bijvoorbeeld door in Sarajevo te staan op de brug waar Franz Ferdinand werd vermoord, wat wordt gezien als het begin van de Eerste Wereldoorlog. Zo wordt geschiedenis echt levendig!
Hoe ervaar je het moederschap op Bali? Wat is er anders aan moeder zijn daar vergeleken met Nederland?
Ik ben op reis een veel ontspannen moeder, zeker op een relaxed eiland als Bali. Hier sluit het ouderschap meer aan bij mijn eigen manier van opvoeden. Kinderen worden hier meer betrokken bij het dagelijks leven en kindergedrag wordt nog gewoon getolereerd. Je kunt kinderen makkelijk meenemen naar een restaurant, tempel of winkel, en er wordt niet raar opgekeken als ze huilen of mopperen. Dat voelt voor mij als moeder heel ontspannen.
Wat ik bijzonder vind, is dat daardoor we allemaal meer genieten en echt plezier hebben. Minder huilen en mopperen, meer leren over een cultuur en genieten van het moment. Het doet me denken aan de voorbeelden uit het boek “Jagen, verzamelen en opvoeden”.
We merkten dat op campings in Europa: als Nederlanders sturen we onze kinderen vaak veel en beoordelen we het gedrag streng. In Spanje zagen we dat veel minder.
De Balinese moeders die ik spreek, zijn ontzettend liefdevol als ze over hun kinderen praten. Ik hoor dezelfde zorgen als in Nederland: of hun kinderen een goede educatie krijgen, gezond eten en later een goede baan vinden. Een moeder in Amed keek vol liefde naar onze 11-jarige zoon die druk aan het voetballen was; ze geloofde niet dat hij al 11 was, zo groot en sportief! Haar zoon lag vooral op zijn telefoon en at te veel rijst, waardoor hij een grote jongen werd, zei ze. Ze maakte zich zorgen. In Nederland is onderwijs vanzelfsprekend, maar dat garandeert niet altijd goede kwaliteit. Hier denken moeders erover na om te emigreren zodat hun kinderen betere kansen krijgen.
Kun je jouw werk als geboortecoach ook op afstand blijven doen? Of neem je juist even pauze?
Een paar jaar geleden ben ik gestopt met mijn eigen vroedvrouwenpraktijk, heel intuïtief, op het moment dat het heel goed ging. Ik voelde dat het tijd was om me meer op mijn gezin te richten. Dit viel samen met het verlies van mijn vader en de opa van onze kinderen. Mijn vader paste vaak op bij ons thuis en was onze steun en toeverlaat. Naast het praktische verlies van oppas, was er ook veel verdriet, en ik wilde ruimte maken om ons gezin te begeleiden in dat proces.
We hadden een groot verlangen naar een derde kindje, maar omdat ik veel oproepbaar was en geen vervanger kon vinden met dezelfde visie op geboorte, zag ik geen mogelijkheid om dat te verwezenlijken en zwangerschapsverlof te nemen. Bizar genoeg werd ik zwanger op het moment dat ik deelde dat ik zou stoppen met mijn praktijk. Een groot geschenk dat we op die manier hebben verwelkomd.
Nu ben ik al 10 maanden op reis en werk ik graag online met zwangere vrouwen. Ik geniet van de contacten en verbaas me erover hoe makkelijk ik ook via gesprekken de diepte in kan gaan. Dat vind ik heel waardevol. Daarnaast leer ik veel over geboortetradities en culturele gebruiken rond geboorte in andere landen. Dat kan je natuurlijk online lezen of in boeken vinden, maar het maakt zoveel meer indruk als je het hoort van vrouwen die hun eigen ervaringen delen.
Ik geloof sterk in de kracht van storytelling en ben altijd benieuwd naar de ervaringen van andere vrouwen. Dit verwerk ik ook in mijn podcast “De Zielsgeboorte”, waarin ik gesprekken voer met vrouwen over natuurlijk geboorte geven.
Online kan ik nu veel meer vrouwen bereiken dan in mijn kleine praktijk, en dat vind ik heel mooi. Het is mijn droom dat alle vrouwen toegang krijgen tot kennis over natuurlijk geboorte geven, zodat we dat weer als normaal kunnen zien en met vertrouwen kunnen kijken naar het proces van geboorte. In plaats van de angstcultuur die momenteel heerst.
Merk je dat het verblijf op Bali invloed heeft op jouw visie op geboorte en vrouw-zijn?
Ja, zeker. Het versterkt mijn overtuiging dat de kracht in ons zelf ligt als vrouwen. In het Westen hechten we veel waarde aan wetenschappelijk onderbouwde adviezen. In Azië zie ik dat vrouwen veel minder bezig zijn met kennis opdoen over geboorte, ze doen het gewoon. Het hoort bij het leven. Dat vind ik mooi en inspirerend.
Zo neem ik uit elke cultuur iets mee. In Sri Lanka bijvoorbeeld is kennis over planten en natuurlijke geneeswijzen heel gewoon. Ik leerde over Ayurveda, dat heel interessant is, vooral qua voeding voor kraamvrouwen die hun herstel willen ondersteunen.
Zijn er Balinese gebruiken rondom geboorte of moederschap die jou hebben geïnspireerd?
Ik herinner me dat we in 2017 op Bali waren, onze tweede kindje was toen negen maanden oud. Ik zat buiten bij ons huisje te voeden. De jonge vrouwen uit het gezin waar we verbleven, kwamen vaak bij ons zitten. Terwijl ik daar zat te voeden, aaiden ze over het hoofd van onze dochter. Ik voelde me even ongemakkelijk, want in onze cultuur ga je niet zo dicht bij een borstvoedende moeder zitten, tenzij je haar goed kent. Maar ik besloot de situatie van een afstandje te bekijken: wat gebeurt er in mij en wat straalt ze uit? Ze straalden volledige acceptatie uit, en ik zat daar met mijn Nederlandse opvoeding en voelde me een beetje krampachtig.
Ik besloot er met ze over te praten, hoe borstvoeding op Bali gaat. We kwamen in veel spraakverwarringen, maar dat waren vooral culturele verschillen. Iedereen geeft borstvoeding, leerden ze mij, tenzij het niet kan. Kinderen drinken hier doorgaans twee jaar. Borstvoeding vinden ze heel normaal; ze gingen zelfs dicht bij mij en mijn dochter zitten en vonden het heel gewoon.
Zelf vond ik dat heel bijzonder om te merken. Het inspireerde me, hun houding en nuchtere kijk.
Tijdens deze reis heb ik ook de Balinese ouders zien slapen met hun kinderen, wat hier heel normaal is. Ook kamerindelingen passen zich aan; we vragen niet of we een babybedje nodig hebben, want dat past prima met z’n vijven. We letten wel altijd op veiligheid, zoals thuis.
Wat wil je andere moeders meegeven over bewust zwanger zijn en bevallen?
Kijk verder dan je eigen cultuur en overtuigingen, en train je mindset. Misschien is bewust bevallen nu nog een droom, omdat je je niet kunt voorstellen dat jij dat ook kunt doen. Maar dat kun je jezelf heel goed als doel stellen. Wil je hulp bij het loslaten van negatieve overtuigingen, je mindset trainen en meer kennis opdoen over natuurlijk geboorte geven? Neem dan zeker een kijkje op mijn website of luister naar mijn podcast.
Wat is één inzicht dat jij iedere (aanstaande) moeder gunt?
Dat alle wijsheid in haar zit.
Heb je een ritueel, oefening of tip die moeders thuis direct kunnen toepassen?
Tijdens de zwangerschap merk je vaak dat je veel meer openstaat of dat de buitenwereld harder binnenkomt. Aan het eind van de dag, voordat je naar bed gaat, is het goed om alles van buiten weer echt naar buiten te brengen en niet mee te nemen in je bed. Bijvoorbeeld door ’s avonds te douchen en bewust alles af te spoelen.
Soms merk ik dat ik ’s nachts ga piekeren, waardoor ik slecht in slaap kom. Dan stel ik me een gedetailleerde situatie voor, bijvoorbeeld dat ik in onze tuin sta en nadenk over waar een lampje moet komen. Het helpt echt om je op een detail te concentreren. In mijn cursus Zielsgeboorte heb ik ook een mooie yoga nidra oefening die hierbij heel goed helpt.
Hoe combineer jij het moederschap met je eigen ontwikkeling en missie?
Het moederschap is voor mij de grootste ontwikkeling. Kinderen zijn als spiegels. En niet zomaar mooie gepositioneerde spiegels, maar eerlijke goudgele spiegels die je zonder blikken of blozen vertellen hoe jij het doet als moeder en mens. Ik leer veel van mijn kinderen, vooral om met meer plezier en lichtheid te leven.
Ik ben ook bereid om dingen voor mijn eigen ontwikkeling te doen, zelfs met de kinderen erbij. Mediteren met kinderen is lastig, maar juist daarom een grote les.
De laatste jaren verdiep ik me meer in Human Design, en dat neem ik mee in mijn moederschap. Ik kijk naar hun profielen en haal daar inspiratie uit om ze te begeleiden. Mijn missie is dat kinderen de kans krijgen om met een glimlach geboren te worden. Dat is me gelukt bij een van de drie geboorten die ik heb gedaan. Daarover praat ik met mijn kinderen en leer ik van hen door te luisteren naar hoe zij deze ervaringen hebben beleefd en hoe ze naar deze kennis kijken.
Wat heeft jou de afgelopen tijd als moeder het meest geraakt of veranderd?
Omdat ons tempo nu veel rustiger is, geniet ik meer van kleine dingen. Dat raakt me, dingen die ik voorheen vanzelfsprekend vond, doen me nu meer. Ik heb nu ook de mentale en fysieke rust om volledig in het moment te zijn, zonder een lijstje in mijn hoofd of het gevoel dat ik nog ergens naartoe moet.
Ik zie ook heel duidelijk hoe snel mijn kinderen groeien. Zo heeft de jongste haar zwembandjes afgelopen week afgehaald, en na even oefenen en voelen in het ondiepe water, sprong ze in het diepe en bleef drijven, terwijl ze hard riep: “Ik kan het, ik kan het!”
Welke droom heb je nog, voor jezelf of voor je gezin?
Ik droom ervan dat wij als vrouwen ons weer herinneren welke wijsheid er in ons schuilt. Dat we intuïtief weten wat we nodig hebben om te bevallen. En dat we wijze vrouwen in onze omgeving weten te vinden die ons daarbij kunnen helpen. Ik wil zelf zo’n wijze vrouw, een vroedvrouw, zijn voor andere vrouwen.
Voor mijn gezin droom ik van een familiedomein met een moestuin, waar drie generaties samenleven met wat dieren en waar we de rust bewaren om in dat tempo door te leven. Waar we ook ruimte houden om te reizen en te leren van ontmoetingen met anderen.
MOMSPIRATION 