Over mama

Ik ben Anouk. Een trotse mama van twee jongens, een dochtertje én een prachtig gezinsleven. Ik zorg fulltime voor mijn kindjes. Een echte thuisblijfmama dus. In MOMSPIRATION vind ik de ruimte voor mijn leergierigheid om nieuwe dingen te leren, de drive om te creëren, te ondernemen en natuurlijk te schrijven. Samen met een groep enthousiaste mama’s deel ik hier mijn persoonlijke verhalen, tips en ervaringen via deze mamablog. Wil je meer lezen over missie én over MOMSPIRATION? Ik vertel je graag meer over MOMSPIRATION.

Een stukje over de mama, de gezinsmanager, de blogger & editor van momspiration.nl en nog veel meer dan dat. Dat is nou eenmaal waar ik naar probeer te streven, naar zoveel mogelijk ballen hoog houden. Fulltime zorgen voor mijn drie jonge kinderen, een huishouden draaiend houden, een liefdevolle echtgenoot zijn én een attente vriendin, creatief ondernemer en dat alles in de wetenschap dat je het niet altijd allemaal kan zijn. Het gaat eigenlijk altijd met ballen laten vallen of zelf vallen en weer opstaan. Doorgaan, opnieuw beginnen en veerkracht tonen. En over al die ervaringen, de lessen die ik daaruit haal, over mijn rol als moeder, als zorgouder van een autistische zoon, daar vertel ik over op momspiration.nl. Tenminste als ik de tijd vrij maak. Want doelloos scrollen op de sociale media is ook een grote (zeer irritante) hobby.

Mijn naam is Anouk, geboren in 1985 en ik ben moeder van drie jonge kinderen. Geheel onverwachts want in 2009 kreeg ik de diagnose Hodgkin (Lymfeklierkanker). Daar heb ik 2 jaar lang zware behandelingen voor ondergaan en de kans op zwanger worden, werd daarmee verkleind tot 1 ronde ICSI behandelingen met eicellen die ik voorafgaand aan de behandelingen liet invriezen. In mei 2014 trouwde ik met Sander. Op een strakblauw dag, op het dag, omringt door de mensen die ons dierbaar zijn. In 2018 werd uiteindelijk onze eerste zoon geboren op 1e kerstdag. Geen droombevalling, geen prachtige kraamtijd, maar het was alles wat ik nog te wensen had; moeder zijn. Ik koos er voor om als volledige thuis te zijn om voor onze zoon te zorgen, zodat ik niets zou missen. Dit zouden we immers maar één keer meemaken.

Little did we know, want ondanks ogenschijnlijke medische onmogelijkheid raakte ik in 2020 toch spontaan zwanger, en zo kregen wij op 1e paasdag in 2021, midden in de corona-pandemie een twee zoon. Tja, zoveel geluk heb je maar één keer. Dat had de gynaecoloog immers gezegd. En zo gebeurde het dat ik in de zomer van 2021 opnieuw zwanger werd en maakten we in 2022 ons gezin compleet met een dochter. Dat alles niet zonder slag of stoot. Beide kinderen werden bij een zwangerschap van 37 weken geboren met een ingeleide bevallen. Pre-eclampsie en hartfalen. Zwanger zijn bleek een grote aanslag op mijn gezondheid. De pre-eclampsie zorgde voor een lang(zaam) herstel en de hartfalen bleven. Maar ik mag moeder zijn, elke dag en dat is het mooier dan ik ooit had kunnen dromen. En van tijd tot tijd ook heftig en intens. En dagelijks ook gewoon chaos. Gezellige chaos.

In 2023 werd onze oudste zoon gediagnosticeerd met autisme spectrum stoornis. De zoektocht naar een passende zorg-onderwijs plek voor hem, waar hij kan zijn wie hij is en kan groeien in zijn eigen tempo begon in januari 2023 en duurt nog altijd voort. Voor hem betekent dat sinds hij sinds juni 2024 thuis zit, dat hij als thuiszitter is volledig aangewezen is op mij als moeder. Een schrijnende situatie die veel van ons gezin vraagt. Toch wil ik de ervaringen die wij opdoen delen met andere ouders omdat er altijd inspiratie en lessen zijn die alle kinderen, neurotypisch of neurodivergent, een aanvulling kunnen zijn.

Liefs, Anouk