-
In de liefde blijf je
Lief meisje. Mijn geliefde kind. Je was zo welkom hier. Ik wil mij graag een beeld vormen van jou, maar het is alsof het papier mijn schets niet durft te dromen. Soms, heel soms, kijk in in de achteruitkijkspiegel van de auto en fantaseer ik jou er bij. Die twee schitterende jongens van ons en jij in het midden. Jij, met je lange, wilde haren, tussen jouw twee broers in. Zou je krullen hebben? Hoe zou jouw lach hebben geklonken? Ik ben moeder van twee geweldige jongens. Ik tel mijn zegeningen met twee gezonde zonen. Moeder van een dochter zijn, ook dat lijkt mij heel bijzonder Zeker weten dat jij een meisje bent, doe ik niet. Mijn intuïtie leek het mij te willen vertellen. Je was voor de omgeving een grote verrassing, zo kort na de geboorte van Samuël. Voor mij was je dat…
-
Een (gemiste) miskraam: waarom wordt hier bijna niet over gesproken?
27 januari 2017. Mijn verjaardag. En niet zomaar een verjaardag: the big 3-0! De ochtend begint met ballonnen, slingers en cadeautjes op bed. Ik heb kriebels in mijn buik, maar dat is niet voor mijn verjaardag. Ok, misschien een paar feestkriebels voor vanavond maar grotendeels ben ik gefocust op iets anders. Ik voel al dagen sensaties in mijn lichaam die mij aan het denken zetten. Al mijn zintuigen staan op scherp. Spanning in mijn onderbuik. Hele gevoelige borsten, die zelfs lijken te groeien. Zou het dan toch echt? Ik herken de signalen overduidelijk van 5,5 jaar geleden en die zijn niet met iets anders te vergelijken. Mijn lichaam geeft het al duidelijk aan, maar eigenlijk wil ik maar één ding doen om zekerheid te krijgen: een zwangerschapstest. Ons geluk kon niet op toen ik op mijn 30e verjaardag in de vroege ochtend een positieve zwangerschapstest in mijn handen had.…