Was het maar echt zo. Het moederschap. Dat je dat met twee vingers in je neus gewoon kon doen. Af en toe dan. Als ik mazzel heb lukt het mij momenteel nog net om af en toe een vinger in de lucht te steken. Welke, laat ik even achterwege. Gewoon, wanneer het je allemaal te veel wordt en je overprikkeld, ‘touched out’, vermoeid aan het einde van de dag op de bank ploft. Je eigenlijk een potje wil janken, liever je favoriete serie wilt kijken, en soms wenst dat de nacht oneindig veel slaap brengt.