Doe je het ooit goed, de kinderverjaardag?

De kinderverjaardag! Ieder jaar een nieuwe verjaardag, weer een mijlpaal. Een jaar voorbij waarin er zoveel te zien is in de ontwikkeling. Dat moet gevierd worden! Maar hee, hoe doe jij dat? Wat willen kinderen eigenlijk en wat is de norm?

Net zoals vroeger?

Van vroeger weet ik dat je verjaardagen viert met taart en visite in kringetjes. Heel eerlijk; vreselijk vind ik het. Tuurlijk kan het gezellig zijn maar ik zie het dus niet zitten later elk weekend in een kringetje te zitten omdat veel familie en vrienden om je heen kinderen hebben. Zeker sinds coronatijd hebben wij ervaren dat het heerlijk is ook een weekend voor jezelf te hebben. Wat meer rust en maximaal één dag wat te plannen in het weekend.

Jeetje, wat voel ik me een oud wijf als ik dit zo typ. Wie had dat gedacht toen ik 10 jaar geleden nog op de bar stond te twirken.

De verjaardagen van vroeger herinner ik me dat je ouders dan een groot cadeau gaven en iedereen nam wel iets van een cadeau mee. Ik herinner mij de kwarktaart en heb verjaardagen wel als leuk ervaren. Maar wat wil ik nu? Wat wil ik mijn kind meegeven en wat vind het kind leuk? Hoe zorg je ervoor dat je omgeving niet gek reageert op jouw keuzes en daar oké mee is?

Wat voelt eigenlijk goed?

Ik blijf het een lastig onderwerp vinden. Toch houd ik me vast aan wat voor mij nu goed voelt. Dat houdt in, dat er eigenlijk alleen familie komt op de verjaardag van onze kinderen. Alleen opa’s en oma’s en dan de ooms en tantes. Vrienden worden verzocht niet te komen. Waarom niet? Ik vind het veel, erg veel. Je rent je rot op zo een dag. De baby, dreumes of peuter raakt overprikkeld en mogelijk zo verwend dat het duizelt van cadeaus en de kasten uitpuilen.

Durf ik te kiezen voor wat bij mij past?

Daarnaast wil ik eigenlijk mijn vrienden niet vragen hun weekend dag kwijt te zijn. Het voelt niet fijn dit zo neer te zetten, want ik wil ook geen veroordeling doen. Ergens hoop ik ook dat ik mezelf een beetje indek als ik niet elke verjaardag af ga, omdat ik weekenden ook als rustig wil ervaren. Soms vind ik het erg dat ik dit zeg of denk. Maar laat mij maar 1 op 1 tijd doorbrengen met het kind van mijn vrienden. Dat lijkt mij waardevol. Graag zou ik dan spelen met hem of haar met een meegebracht cadeau in alle rust. Dat past meer bij mij. Ik ben zelf net zo snel overprikkeld als een peuter denk ik.

Maar ik moet maar zien of het mij lukt als we worden uitgenodigd voor een kinderverjaardag en we kunnen, om dan niet te gaan omdat we soms het rustig houden in het weekend. Ik weet niet of ik die keuze durf te maken, maar dat gaan we ervaren.

Er zijn verjaardagen waarbij de cadeaus aan het einde van de dag op een tafel word gelegd en het kind er midden in zit en er een foto word gemaakt. Wat maakt eigenlijk dat we dit doen? Is dit de norm van een kinderverjaardag van vroeger? Ik ben van mening dat dit voor kinderen niet nodig is en ik vraag me echt af of ze dit wel leuk vinden om te doen of dat het gebeurt omdat de rest het ook doet.

De eerste drie kinderverjaardagen van onze oudste zoon

De eerste verjaardag van onze zoon dacht ik; je moet een cadeau kopen van 100 euro. Je bent zijn ouder dus dat moet groot. Het cadeau zie je vervolgens de rest van het jaar minder gebruikt worden dan het speelgoedautootje van 5 euro.

De tweede verjaardag werd dus alweer anders. Niet de duurste step maar gewoon een step die niet iedereen heeft. Maar dan wel een grote taart die hij zelf heeft uitgekozen. Een met een tractortje die die geweldig vind, leuker als het eten van de taart.

De derde kinderverjaardag was met kleine cadeautjes, veel ballonnen & slingers, een lekkere taart met een raceauto erop omdat hij dit wil. Opnieuw alleen familie op de gastenlijst.

Mijn voornemen is om zijn verjaardag af te stemmen op zijn wensen. Ik wil hem, vooral als hij ouder is, zelf laten kiezen wat hij wil doen op zijn dag. Als hij later wil dat iedereen komt en braaf een taartje eet in de kring, dan is dat zeker wat we doen. Maar als hij een dagje naar een pretpark wil met papa en mama dan is dat de keuze en word zijn verjaardag dus zo gevierd💙

Liefs, Leonie