Beste vriendin, ik maak het uit

Hoe ga je om met vriendinnen waarvan je vindt dat ze eigenlijk je vriendschap niet meer waard zijn? Naarmate we ouder worden krijgen er wel eens mee te maken. We groeien allemaal, ontwikkelen onszelf. We worden moeder, we trouwen, we scheiden, emigreren en verhuizen. En dan ineens pas je gewoon niet meer bij elkaar. Maar ja, maak je het dan uit? Online ontvrienden kan met één druk op de knop, maar dat werkt natuurlijk in het echte leven niet zo.

Wanneer is het tijd om een vriendschap te beëindigen?

Vriendschappen, volwassen vriendschappen zijn met enige regelmaat gecompliceerd. Dat kunnen we wel stellen toch? Met name vriendschap tussen vrouwen? Er is altijd wel iets. Of het is gewoon lange tijd helemaal leuk en dan ineens is er ‘wijvengezeik’. Negativiteit, controle op wat jij doet, jaloezie of een deuk in je (zelf)vertrouwen. Maar ook de intensiteit van een vriendschap kan fluctueren en soms ligt het beste van een vriendschap gewoon al in het verleden.

Begrijp me niet verkeerd, want over het algemeen heb je gewoon hele fijne vriendinnen. Deel je lief en leed met elkaar. Maak je plezier, onderneem je samen activiteiten en deel je ervaringen. Maar dan ineens is er iets. Zomaar iets. Een voorval of een gevoel, dat maakt niet uit. Maar dan blijkt die vriendschap ineens niet zo rock solid. We hebben allemaal wel eens zo’n moment dat we denken. Ga toch weg. Ik ga jou gewoon niet meer bellen, spreken of zien. Maar ja, is dat dan de oplossing? En dan, praat je het uit of ga je voor stilzwijgende verwater aanpak?

Wat leren we als we jong zijn over vriendschap?

Als we jonger zijn, dan leren we dat we tegen iedereen aardig moeten zijn. Je moet het beste zien in een ander. Sterker nog als je roept dat je iemand niet aardig vindt dan word je gecorrigeerd. Want dat is niet zo lief, als je dat zegt. Een nieuwe vriendschap sluit je eigenlijk vrij makkelijk. Je hebt interesse in hetzelfde schepje in de zandbak of bent ontzettende fan van roze glitters. Of gewoon omdat we elkaar wel aardig vindt. En als je jong bent, dan is het verbreken van vriendschap ook heel simpel, want dan vind je elkaar niet meer aardig. Dan ben je niet meer vriendjes en dan is het gewoon klaar. Zelfs dat, vond ik al heel ingewikkeld.

Zeker op de basisschool. Dat vriendinnetje ineens niet meer met mij wilde spelen dat ze met anderen gingen afspreken. Dat ze mij misschien wel buitensloten, of dat ik juist het mikpunt van pesterijen werd. En soms hadden we gewoon andere interesses en ging het voorbij. Zo zag ik dat dan niet. Ik was intens verdrietig en boos. Ik begreep het gewoon niet.

Vriendschapen voor het leven?

Eigenlijk is het altijd zo gebleven. Ik was en ben niet iemand met veel vriendinnen, maar wel iemand met een intensieve vriendschap en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Een groep vriendinnen vind ik oprecht ingewikkeld en is ook iets waarvan ik altijd dacht dat hoort, dus ik moet het proberen. Ik moet er mijn best voor doen, want dan hoor ik ergens bij. Ik kan je vertellen dat, dat tot op heden nooit een positieve afloop heeft gehad. Maar goed, je eigenwaarde wordt niet bepaald door hoeveel vriendinnen je hebt. Dat heb ik inmiddels wel geleerd.

Hoezo zou je veel vriendinnen nodig hebben?

Mensen die oprecht om je geven, dat is belangrijk. Oftewel kwaliteit boven kwantiteit. Ik heb dus zelf niet veel vriendinnen om mij heen. Maar het zijn wel allemaal mensen die mij dierbaar zijn. Mensen bij wie ik mij op mijn gemak voel, die ik dingen durf toe te vertrouwen. Vriendinnen met wie ik een goed gesprek kan houden. Dat gebeurd vaker dan dat we gewoon beetje leuk gezellig koetjes en kalfjes praten.

En ja, er vallen soms dus vriendinnen af. Dat is de laatste 15 jaar zeker gebeurd. Gewoon omdat we niet meer bij elkaar passen of omdat ik tot het inzicht gekomen ben dat de vriendschap misschien te eenzijdig is. Dat ik degene moest zijn die belde, die ergens helemaal naar rijd. Die dingen regelt, die voor de ander klaar stond, die te pas en te onpas luisterde naar de verhalen, Maar als ik zelf ergens mee zat, niet bij diegene terecht kon. Dat is nu niet om te wijzen en een en ander een schuldgevoel aan te praten. Ook niet om een ander zwart te maken. Weet je, soms is het gewoon zo. Je kan niet altijd iedereen aardig vinden en je kan ook niet altijd door iedereen aardig gevonden worden. Maar dan?

Hoe ga je om met de ander?

Dat leren we eigenlijk niet. Behalve dan dat we altijd vriendelijk moeten blijven. Dus ja, wanneer je een vriendin zat bent (om het zo maar even zeggen), wat doe je dan? Jij weet zelf het beste hoe de vriendschap in elkaar steekt en dus of er ruimte is voor een goed gesprek of stille hints. Blijf je dan beleefd, stuur je af en toe een berichtje? Of laat je het gewoon maar lekker gaan en wacht je af of zij dan de hint begrijpt en toch wel een keertje de telefoon oppakt en je belt. Kun je op deze volwassen leeftijd het opbrengen om de ander te vertellen dat je het gewoon hierbij laat? Dat de vriendschap over is. En dat je zonder oordeel naar de ander kijkt, maar wel denkt wij passen gewoon niet meer bij elkaar eigenlijk. 

Een vriendschap verbreken

Het is best lastig om het zo direct aan te pakken, omdat het toch voelt alsof je een oordeel hebt over hoe aardig de ander is. Het zegt eigenlijk niet zoveel over hoe aardig de ander vindt. Het gaat meer over welk gevoel de ander jou geeft en hoe je vindt dat je elkaar of de ander jou behandeld. Daar kun je over praten met elkaar. Maar ja, dat is niet wat we geleerd hebben. Dat we dit mogen uitspreken, wat het met ons doet. Het resultaat is vaak dat je de ander onbedoeld toch kwetst. Ingewikkeld dit hè. 

Toch is uitpraten, afsluiten en dus ook het conflict opzoeken belangrijk. Om op die manier voor jezelf duidelijkheid te creëren. En dan heb je ook de mogelijkheid om het zelf af te sluiten. Inclusief het verdriet, de boosheid, het onvermijdelijke schuldgevoel, het ongemak. Allemaal compleet normale gevoelens die erbij horen als je een relatie verbreekt. Het zegt helemaal niets over de ander. Het betekent alleen dat jij kiest om ruimte te maken in je leven, om ruimte te geven aan jouw gevoelens.

Kiezen voor jezelf is nooit egoïstisch

Kiezen voor jezelf klinkt alleen egoïstisch. Dat is het namelijk nooit. Alleen dan blijft de vraag: Heb jij de daadkracht om dit tegen de ander te zeggen? Om tegen iemand die eigenlijk je vriendin is of was, te zeggen dat je geen vriendinnen met haar meer wil zijn. Het is dapper, maar kan ook verkeerd uitpakken. Wat het ook mag zijn, misschien dat deze laatste tips je nog een beetje helpen:

• Blijf in contact met je lijf en dat wat je voelt
• Houd het altijd bij jouw gevoelens.
• Oordeel niet over wat de ander fout doet in jouw ogen
• Laat je ook niet verleiden tot een oordeel
• Houd het zo positief mogelijk
• Blijf helder over je bedoelingen
• Bereid de ander voor als je wilt praten over de vriendschap
• Verwacht geen excuses of complimenten
• Geef emoties de tijd en vraag ook om die tijd als het nodig is

Hoe moeilijk het soms ook is, verzamel die mensen om je heen die je lief hebben, die je omarmen zoals je bent. En hoe moeilijk het ook is, laat diegene los die daar niet aan bijdragen.

Liefs, Anouk