Alle dagen heel druk

“Hoe gaat het met je?” “Ja goed, druk, druk!” Herkenbaar dit? Iemand vraagt hoe het met je gaat en jouw eerste reactie is: ja goed, druk! Best een beetje een bijzonder antwoord, want wat wil je daarmee nu eigenlijk zeggen? Druk zijn zegt op zichzelf nog niets over hoe het met je gaat. Het zegt hooguit iets over je state of mind en kennelijk is je state of mind op dat moment: Ik ben druk. Ik heb geen tijd. Ik heb geen tijd om zelfs maar na te denken of antwoord te geven op de vraag hoe het met me gaat.

Steeds vaker begon ik bij mezelf op te merken dat ik steeds vaker “druk” antwoordde op de vraag hoe het met me gaat. En in de enkele keer dat degene aan de andere kant van de lijn, de digitale vergadertafel of de zoveelste Teams of Zoom-meeting de moeite nam om daarop door te vragen, merkte ik dat ik er ook niet zo goed uitkwam. Ik bleef hangen bij het woordje druk. Eerlijk gezegd had ik geen enkel idee hoe het nou met me ging, hoe ik me voelde of waar ik het nou echt zo druk mee heb.

Druk is voor iedereen

Ik vond het een opmerkelijke constatering. Want laten we wel zijn: natuurlijk zijn mijn dagen goed gevuld. Iedere werkende moeder zal de ‘mama-spagaat’ herkennen. Maar ook veel mensen in mijn omgeving, in een hele andere situatie, met andere externe omstandigheden en vaak zonder 2 gasten met ADHD thuis, antwoorden dat ze het ‘druk’ hebben. Mijn gepensioneerde vader en schoonvader: druk! Een vriendin die thuisblijfmoeder is: druk! Oma van 85: druk! Waarmee ik maar wil zeggen: druk is voor iedereen. En druk is voor iedereen in verschillende omstandigheden. Dus wat zegt dat over ‘druk’?

Druk zit kennelijk in onszelf. En heeft misschien minder met de externe omstandigheden te maken dan dat je eigenlijk denkt. Druk is eerder een state of mind: het gevoel dat je te weinig tijd hebt voor dingen die je eigenlijk misschien wil doen. Dat besef bracht me eigenlijk ook bij veel meer begrip voor mijn 2 lieverds met het Alle Dagen Heel Druk syndroom bij ons thuis: als wij het allemaal al als heel druk ervaren in ons dagelijks leven… hoe is dat dan voor mensen die een andere prikkelverwerking hebben? Wiens hoofden soms bijna letterlijk overlopen van alle gedachten, dingen die ze nog moeten, willen, kunnen doen en geen manier of denkkader hebben om deze gedachten te structureren of te controleren?

Een simpele oplossing

En toch het goede nieuws is: daar kun je dus zelf wat aan doen. Mijn eerder genoemde twee ADHD’ers thuis zijn daar mooie spiegels van reflectie voor. Hun (en daarmee ook mijn) zoektocht naar een weg om met die bizarre prikkelverwerking om te gaan, bracht me op het volgende: kies zorgvuldig! Ik hoor je denken: lekker simpel dit, heb ik me daarvoor deze hele blog al doorgeworsteld? Yep. It’s true. Life is simple. Kies zorgvuldig waar je tijd aan wil besteden en aanvaard daar de consequenties van. Mijn 2 ADHD’ers thuis moeten heel zorgvuldig kiezen welke prikkels ze toelaten en welke niet anders is de consequentie een dusdanig overvol hoofd dat het onplezierig wordt. In het ergste geval leidt het tot boosheid, een hoop verdriet en soms zelfs een matige depressie als het hoofd zo vol zit dat het een ondoordringbare kluwen is geworden.

Er is geen vak op school dat je leert om met je tijd om te gaan. Helaas. James Wallman* trekt een mooie parallel tussen kiezen hoe met tijd om te gaan en kiezen over wat je eet. Je kunt jezelf volstoppen met allerlei ongezond voedsel en het daarbij laten. De consequentie die je dan moet dragen is dat je lijf ongezond wordt, misschien word je te dik en in het ergste geval ontwikkel je wellicht zelfs diabetes type 2. Net als dat je in voeding een balans moet vinden tussen de lege (soms wel heel lekkere) calorieën en dat wat je voedt, moet je in de besteding van tijd ook een balans vinden. Wat zijn de lege ervaringen? Waar hol je maar naartoe omdat je denkt dat het van je verwacht wordt? Waar wil je nu echt je tijd aan besteden: welke ervaringen voeden jou en maken jouw dagen rijker? Als moeder, maar ook als mens?

De spiegel van zelfreflectie

Misschien ben je ergens halverwege dit stuk al afgehaakt: ja, doei, hier heb ik het te druk voor! Wat een onzin, mijn leven is gewoon heel druk! Ik moet door, door, door! En wie weet, zie je mij binnenkort wel weer voorbij rennen omdat ik druk, druk, druk ben. Mocht dat het geval zijn, schroom dan vooral niet om een spiegel van zelfreflectie omhoog te houden bij me. Een glimp is meestal al voldoende om alles weer in perspectief te zien.

Liefs, Chantal

*James Wallman (2019). Tijd en hoe die te besteden. De 7 regels voor rijke, gelukkige dagen. Kosmos Uitgevers.