-
Op stap met je (pre)puber
Vroeger.. toen je kind nog zo’n lekker pluizenbolletje had, naar Zwitsal rook en niet kon wachten om de wereld buiten te gaan verkennen (al dan niet met regenlaarsjes). Die tijden zijn definitief voorbij kan ik zeggen met een puber in huis. Alle clichés zijn waar: ze zijn graag op hun kamer, zijn niet met een stok naar buiten te branden en de geur die ze om zich heen hebben hangen… ruikt in ieder geval niet naar Zwitsal! Toch is een weekendje weg met de puber een van de leukste dingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan. Waarom? Ik ga het je vertellen! Ontdekking #1: Het kan echt praten In de twee uur durende road trip ontdekte ik dat er prima een gesprek te voeren is met de puber. Ook over andere dingen dan technisch Lego, Mindcraft, Tiktok en wazige Youtubers die ik niet…
-
Alle dagen heel druk
Mamablogger Chantal heeft het druk. Alle dagen heel druk. Het goede nieuws is dat zij daar zelf wat aan kan doen. Een oplossing geïnspireerd door haar twee eigen ADHD'ers thuis; hoe mooi kan het zijn?! In de blog lees je over de state of mind die iedereen lijkt te hebben en wat hiervoor een oplossing is. Want wees eens eerlijk: waar wil je nu je tijd écht aan besteden?
-
Help, mijn kind is een party-animal!
"Het is ook niet dat ik je niet aardig vind als ik niet op je verjaardag kom" aldus Chantal. Maar wat als je kind nou wél van feestjes houdt en iedere gelegenheid aangrijpt om er een feestje van te maken? Hij heeft het in ieder geval niet van zijn moeder...
-
Mijn kind is geen heilige en ik ben daar helemaal oké mee
Chantal werd gebeld door de juf van zoon Fabian: in zijn boosheid heeft hij dingen gedaan en gezegd die niet hadden mogen gebeuren. Maar wat doe je dan als moeder?
-
Hoe ik een stomme versie van mezelf was
Ik heb een haat-liefde verhouding met social media. Op zich best gek, voor iemand die houdt van stukjes schrijven en selfies maken 😉 De liefde zit ‘m in een platform als MOMSPIRATION: eerlijke en mooie verhalen over moederschap. De liefde zit er ook in om van veel mensen te kunnen zien wat ze bezighoudt., snel even een appje kunnen sturen om te laten weten dat ik aan iemand denk (zelfs als ik op de wc zit) of de aansluiting vinden in groepen die worstelen met dezelfde issues en uitdagingen in het leven. De grote gemene deler van al die liefde voor social media zit hem natuurlijk in verbinding. Het maken van verbinding met mensen waar je anders misschien niet eens mee in verbinding was gekomen. Het delen van kennis, wijsheden, verhalen, vreugde. Het delen van liefde voor het leven en voor elkaar. Daar zit…
-
Het leven van een structuurmiep met 2 ADHD’ers in huis
Het is een gelukkig toeval dat Moeder Natuur mij als structuurmiep in het leven geplaatst heeft bij twee ADHD’ers. Dat, of een wrede vorm van humor. Ik ben er nog niet uit. Er valt veel te zeggen over ADHD en dan vooral ook veel te discussiëren. Want hoewel de term inmiddels breed bekend is, zijn er evenzoveel meningen van mensen over ADHD, wat het is en hoe ermee om te gaan. Misschien is het teleurstellend, maar ook ik heb geen antwoord op de vraag of ADHD ‘echt’ is. Of medicatie een oplossing is. En wat het verschil is tussen ADHD en hooggevoeligheid of prikkelgevoeligheid. Na 22 jaar weet ik inmiddels hoe het is om samen te leven met een volwassen ADHD’er en inmiddels 11 jaar met een prepuberende ADHD’er. En daarbij is 1 ding overduidelijk: hun hoofden werken nagenoeg hetzelfde en die van mij…
-
De deceptie van het kinderpartijtje
Als moeder kun je nu eenmaal niet overal goed in zijn. En dat moet je ook eigenlijk helemaal niet willen. Ikzelf heb inmiddels na 11 jaar geaccepteerd dat er moederzaken zijn waar ik simpelweg niet voor in de wieg gelegd ben. In die lange lijst van mij staat met stip in de top 5: “het kinderpartijtje”. De traditie waarbij je als kind naast het vieren van je gewone verjaardag ook nog iets leuks gaat doen met een paar uitverkoren kinderen uit je klas of van je sportclub. Tuurlijk gun ik mijn kind ook een partijtje. En natuurlijk begon ook ik 7 jaar geleden (hij werd 4 toen) vol goede moed aan dit heugelijke fenomeen. Als type meisje-meisje zag ik de theepartijtjes met het zelf sieraden maken en spelletjes doen al helemaal voor me. Maar dan uiteraard in een jongensvariant. Goedbedoelde moederadviezen? niet nodig. Vol…
-
Samen ziek; hoe onzeker je als moeder wordt als je kind ziek is
Veel moeders zullen dit kunnen beamen: er is weinig dat zó hartverscheurend, frustrerend en ellendig tegelijkertijd is als een ziek kind hebben en niet goed kunnen duiden wat er aan de hand is. Het overkomt je als moeder een aantal maal tijdens je moedercarriere. Het zieke kind en de twijfel of het echt iets ernstigs is of toch zal overwaaien. Vooral als je net voor de eerste keer moeder wordt en je overvallen wordt door de verantwoordelijkheid voor een baby. Elk huiltje, kuchje, steuntje, snotneusje. Alles is wennen en je moet je kind nog goed leren kennen. Dus als een dokter vraagt: “En…. Reageert uw kind anders dan anders…?”, kon ik zelf alleen maar bedenken: “Ik weet niet eens wat normaal is”. Als jonge, net begonnen moeder kan daarom niets je zo onzeker maken en ellendig laten voelen als een ziek kindje. Ik kan…
-
Een dag uit het leven van een stelletje gekkies
Mijn gezin… vergeleken bij andere gezinnen is het helemaal niet zo groot, bijzonder of afwijkend en toch kan ik oprecht zeggen dat het bij ons een huishouden is van Jan Steen. Of misschien zou ik in 2020 moeten zeggen: een huishouden van Martien Meiland. Zet 2 ADHD’ers, een workaholic, een blinde bejaarde dwerghamster en een weeskitten bij elkaar, voeg daar een gebruiksaanwijzing zo dik als een gemiddelde bijbel aan toe, en je hebt zo ongeveer een idee. Voor degenen die hier geen idee bij hebben; ik neem jullie even mee op een gemiddelde dag in Corona quarantaine. Om half vijf word ik voor de eerste keer gewekt door onze weeskitten met verlatingsangst. Dat begint met krabben en mauwen aan de deur (4.30 uur), vervolgt zich met bij me liggen (5.00 uur), luidruchtig op haar start sabbelen (5.30 uur), zien dat ik weer in slaap…
-
Een feestje voor mijn kind? Ik fix het.
Hoe vaak heb ik het mijn medemama’s niet horen zeggen? Op het schoolplein, tijdens zwemles, eigenlijk begon het al tijdens zwangerschapsyoga: die kinderverjaardagen van tegenwoordig worden steeds gekker! Voordat ik moeder werd had ik hier totaal geen idee van. Ja, natuurlijk wist ik iets over partijtjes. Spelletjes spelen of speurtochten, zoiets? Maar inderdaad, ik had geen weet van alles wat er kennelijk omheen kwam kijken: een verjaardag voor de familie, voor de vrienden, voor de vrienden met kinderen, taart met slagroom of zonder, taart zonder suiker voor de kindjes met ADHD en taarten met en zonder gluten. Partijtjes met eten en vriendjes en wie mag wel en niet komen. En dan de traktaties: wat een beeldige producten kunnen moeders maken! Ik wist het niet! Ik wist niet dat er zoveel bij kwam kijken. Groot, groter, klein? Tuurlijk deed ik braaf mee. Naar mijn eigen…
-
Ik was de beste mama van de wereld
Chantal was de beste moeder van Nederland, tot ze zelf een zoon kreeg. Ze wist hoe ze haar zoon wilde opvoeden, maar in de praktijk verliep dat anders.
-
Als je kind ineens een prepuber is
Chantal is mama van een zoon. Een zoon van bijna 11 jaar oud: Fabian. En hoewel het soms nog voelt alsof hij gisteren werd geboren, is hij inmiddels in een nieuwe leeftijdsfase aanbeland. De leeftijdsfase van de ‘bijna puber’; de prepuberteit. Als prepuber krijgt je kind te maken met allerlei ontwikkelingen, fysiek en mentaal. En niet alleen je kind, ook jij als mama moet wat stappen gaan maken. Ik werd op jonge leeftijd al mama Mensen zeggen vaker tegen mij: “Zo, jij bent jong moeder geworden!”. Ik weet dat niet zo goed. Is dat zo? Ja, inderdaad, de meeste van mijn vriendinnetjes zitten nu nog in de kleinere kindjes. Sommige hebben pas net een baby gekregen. En ja, ik ben een van de jongste moeders op het schoolplein. Toch vind ik het zelf wel meevallen. Ik was midden twintig, ik had al tien jaar…