-
Wat is jouw cadeautje voor jezelf?
De leukste cadeautjes zijn misschien nog wel de dingen die niet altijd voor de hand liggen. En er is niks mis mee om jezelf af en toe een cadeautje te geven. Of wekelijks, in het geval van Marjolijn.
-
Vier het gewone leven
December. Dé maand van het jaar die over het algemeen gezien wordt als (drukke) feestmaand. We vieren wat af. Met cadeautjes, lichtjes en nog meer hysterie. Het is opvallend hoe druk onze kinderen zijn, maar knipperende gekleurde lichtjes in de kerstboom vinden we ‘oh zo gezellig’. We gaan van spanning over de man in de zak in het Sinterklaasjounaal, een versierde kerstboom (die al weken eerder stond dan voorgaande jaren) naar een knallend uiteinde op oudjaarsdag (alleen niet letterlijk dit jaar). Het is een beetje veel. Een beetje veel in een maand. We kopen massaal cadeautjes, eten meer dan goed voor ons is en plannen meer goede voornemens dan we eigenlijk kunnen onthouden. Oftewel: we vieren wat af. Want zo doe je dat, in december. Lekker allemaal over één kam geschoren maar ik durf te wedden dat iedereen er iets in herkent. Is dat…
-
Ik ben geen kip!
"Ik ben geen kip! Je zet me niet in een hok!" riep ze. Oeps! Mama-blogger Leonie verloor even haar zelfbeheersing. Midden in het zwembad.
-
WTF is een mombitious mom?
Ambitieus én mama. Soms lijkt het een onmogelijke combinatie. Want hoe hou je dan al die ballen in de lucht? Bovendien is het een combinatie waar altijd commentaar op is. Ben je mama én doe je er alles aan om je ambities na te jagen? Commentaar. Ben je mama én zet je je ambities opzij voor het moederschap? Commentaar. Wat je ook doet, zorg dat jij je goed voelt. En hoe je dat doet? Dat lees je in dé guide voor moms die barsten van ambitie. Het #mombitious boek van Sarah Glasbergen, wat wij vanaf deze maand aan alle mama’s kunnen aanbevelen. Wie zijn dan die ambitieuze mama’s? Wie vaker op MOMSPIRATION komt, weet dat we iedereen maand een mama met ambitie interviewen. Mama’s die de stap hebben genomen om naast een gezinsleven hun dromen waar te maken. Stuk voor stuk inspirerende vrouwen die…
-
Van papa mogen we geen glijbaan in de tuin
Rubberen tegels en bubbeltjes folie. Als het even kan, altijd en overal. Tenminste, als het aan papa ligt. Ik begon al een jaar geleden aan dit verhaal. Nog vóór de dreumes kon lopen, laat staan overal aan kon zitten. Één ding was duidelijk, toen al; papa is voorzichtig. Heel voorzichtig. Nu we al ruim een week met z’n drieën in een vakantiehuisje verblijven, omringd door speeltuinen met klimrekken en glijbanen, wordt het me weer duidelijk. Papa wijkt geen seconde van de dreumes z’n zijde. De dreumes leren loslaten moet hij duidelijk nog leren. Handje hier, optillen voor het opstapje daar en nerveus rennend richting de speeltuin aan de overkant, waar de dreumes op eigen initiatief al naar toe was gelopen. Toen ik hier op maandag aankwam, was dat wel anders. Nog voordat ik de sleutel van de deur had omgedraaid, stond de dreumes al…
-
Het leven van een structuurmiep met 2 ADHD’ers in huis
Het is een gelukkig toeval dat Moeder Natuur mij als structuurmiep in het leven geplaatst heeft bij twee ADHD’ers. Dat, of een wrede vorm van humor. Ik ben er nog niet uit. Er valt veel te zeggen over ADHD en dan vooral ook veel te discussiëren. Want hoewel de term inmiddels breed bekend is, zijn er evenzoveel meningen van mensen over ADHD, wat het is en hoe ermee om te gaan. Misschien is het teleurstellend, maar ook ik heb geen antwoord op de vraag of ADHD ‘echt’ is. Of medicatie een oplossing is. En wat het verschil is tussen ADHD en hooggevoeligheid of prikkelgevoeligheid. Na 22 jaar weet ik inmiddels hoe het is om samen te leven met een volwassen ADHD’er en inmiddels 11 jaar met een prepuberende ADHD’er. En daarbij is 1 ding overduidelijk: hun hoofden werken nagenoeg hetzelfde en die van mij…
-
Learn mommy, learn!
De herfst heeft overduidelijk zijn intrede gedaan. De (grijze) bewolking, de donkere avonden en alle vallende blaadjes laten ons naar binnen keren. Letterlijk en figuurlijk. Dat de pandemie daar nog een schepje bovenop doet en ons beperkt in ons doen en laten, ervaren we allemaal. Persoonlijk probeer ik niet teveel stil te zijn bij de beperkingen en te genieten van dit nieuwe jaargetijde met haar charmes: ik houd van de kaarsjes, een brandende houtkachel en met een dekentje op de bank genietend van een kopje thee. Heel idealistisch. Alle mama’s weten: dit moment duurt nog geen 3 minuten. Dan wordt er een tent gebouwd met mijn warme plaid, is er een luier te verschonen (want meneer vond het hèt moment om een grote boodschap te doen), of is mama’s entertainment het enige wat de kinderen stil houdt. Dat geeft niet, we doen het met…
-
Ongevraagd advies voor een social media break
Er was een deal. Een deal met mezelf. En een deal met vriendlief, al moet ik toegeven dat de deal met hem misschien meer een eenrichtingsdeal was en geen volle overtuigende “ja, ik doe met je mee”. De deal luidde: geen social media op vakantie. Niet de eerste keer en zeker ook niet de laatste keer. Samen zijn anno 2020 wordt geregeld verstoord door een telefoon. We worden steeds digitaler en daarmee ook afhankelijker van onze telefoon – of we dit nou willen of niet. Samen (offline) zijn anno 2020 is soms best een uitdaging. Hallo telefoonverslaving! Gelukkig zijn we ons steeds meer van bewust van onze telefoongebruik en kiezen we ook voor échte momenten samen. Offline. Zelf helpt het mij om zo nu en dan een social media break te houden. Meestal is dit wanneer we als gezin op vakantie gaan. Vakantie =…
-
Boekentip: Omi en het appeltulbandje
Het is weer bijna tijd voor de Kinderboekenweek! En we weten allemaal: lezen en voorlezen is fantastisch. Daarom geven we je deze week alvast een leuke boekentip. Een boekje geschikt voor alle leeftijden, met een verhaal over mogelijkheden en lief zijn voor een ander: ‘Omi en het appeltulbandje’. Wij delen een mini-interview met kinderboeken illustrator Anna Lena van Iersel. Over hoe het is om zelf een boek te ontwerpen en uit te geven. Hier volgt alvast een smaakmakertje Omi heeft zin in een appeltulbandje! In haar keuken ontdekt ze tot haar schrik dat ze alleen nog maar pruimen heeft, maar geen appels. En pruimen in een appeltulbandje? Dat gaat natuurlijk niet! Wanneer ze de deur uitstapt, denkt ze: wie weet kan ik mijn pruimen wel ruilen voor lekkere appeltjes. In dit kinderboek leert Omi dat het pad onderweg naar je doel soms nog veel mooier…
-
De strijd om een goede vriendin te kunnen zijn
Ik kan niet zonder ze: mijn vriendinnen. Daarbij is gezelligheid een van mijn grootste energiegevers en waar ik vrijwel altijd voor in ben. De combinatie gezelligheid & vriendinnen is dan ook goud en gaat vrijwel altijd samen op. Vriendinnen en gezelligheid in alle soorten en maten: collega’s die meer zijn dan alleen collega’s, vrijgezelle vriendinnen, vriendinnen die ik vrijwel alleen zie op playdates met onze kinderen, online vriendinnen, vriendinnen van vroeger en vriendinnen van nu. Soms raak ik er een kwijt, soms komt er een nieuw exemplaar bij. Dat is zoals het gaat, dat is zoals het hoort. Gezelligheid bij iemand thuis, op het werk, in de speeltuin of via de telefoon. Het maakt niet uit hoe; het maakt wel uit met wie. Vriendinnen en gezelligheid in overvloed. En laat dat nou direct mijn probleem zijn. Ik ben afgelopen jaren (laten we zeggen pak…
-
8 tips voor het maken van een fotoalbum
Foto’s. Het worden steeds vaker momentjes die je wilt delen. Niet zozeer herinneringen om te bewaren. Maar dat is nou juist het mooiste aan het vastleggen van die bijzondere momenten. Dat je ze kan bewaren. Maar ondertussen is je digitale archief met al die momentjes zo groot en onoverzichtelijk dat je al helemaal niet meer weet waar je moet beginnen met het maken van een tastbare herinnering, een fotoalbum. Ik hou echt van fotoboeken. En dan vooral de digitaal geprinte versies van tegenwoordig. Uiteraard vind ik geprinte foto’s ook fantastisch, om aan de muur te hangen. Maar inplakken in een boek? Dat is niet aan mij besteed. Bovendien zijn de mogelijkheden én de kwaliteit van de (meeste) fotoboeken zo goed, daar kunnen een paar afgedrukte foto’s van 10 x 15 niet tegenop. Alleen hoe doe je dat als je overal en nergens foto’s hebt opgeslagen…
-
Ik zet mijn ambitie in de koelkast
Tijdens het sollicitatiegesprek was ik zenuwachtig, maar dit slaat alles. Met knikkende knieën loop ik van mijn auto naar kantoor, het bestuurskantoor van onze scholenvereniging. Ik ga iets doen wat ik eigenlijk niet wil, maar ik moet wel. Voor mijn eigen gezondheid. Ik ga de leukste taak die er is binnen ons bestuur opzeggen: de functie van schoolopleider. Het begeleiden en plaatsen van studenten binnen onze vereniging en het onderhouden van het contact met de opleiding in Amsterdam. I love this job, maar na 3 jaar moet ik stoppen. Ik hoor je denken: “why? volg je dromen!”. Maar dat lukt even niet en ik leg je uit waarom. Het leek me ideaal. Ik kon een stap zetten in mijn carrière en kon ook nog eens flexibel werken. Hierdoor kon ik lekker zelf mijn kinderen naar school brengen en weer ophalen. En het paste ook…
-
Ons k(r)ampeeravontuur
Geultjes graven in de regen, krijsende kinderen en gedeeld sanitair; dat neemt onze mamablogger Leonie maar voor lief. Na jaren in een bungalow met een man die geen tent in is te slaan, verlangde ze terug naar de camping. Niet alleen voor zichzelf, maar ook om haar kinderen dit te laten ervaren. Dus zelfstandig als ze is boekte Leonie een campingplaats voor vier dagen. Manlief ging niet mee. Maar haar andere grote liefde: Nils (9 jaar) wél! Een kampeertrip voor twee: quality time voor twee. Met gekoesterde herinneringen denk ik terug aan de kampeervakanties die ik als kind heb beleefd. De avond voor we op vakantie gingen moesten we altijd vroeg naar bed. Ik sliep niet. Ik keek naar de klok, met vlinders in mijn buik. Om 3 uur ‘s nachts werd ik namelijk wakker gemaakt en in de auto gezet. Op weg naar…
-
Boeken die je deze zomer nog wil lezen
Lezen, daar word je zo heerlijk rustig en ontspannen van. Wegdromen, terwijl je pagina na pagina verslindt. Maar waarom wachten we dan altijd tot het vakantie is? Waarom maken we ‘s avonds niet wat meer tijd om te lezen en laten we de televisie eens wat vaker uit? Tja, wie zal het weten? Nou, misschien weten we het wel. Want na een dag hard werken als juf, schoonmaakster, lunchjuffrouw, politieagent én leuke moeder heb je wellicht meer behoefte aan televisie kijken. Even helemaal nergens over nadenken. Kijken naar Theo die een foodtruck gaat beginnen of bingewatch je liever je favoriete serie. Snappen wij. Leestips voor mama’s over ouderschap Vakantie is dan toch ineens het uitgelezen moment om een boek te pakken. Lekker buiten in de zon, op het strand, voor de tent, op anderhalve meter afstand of gewoon voor het slapen gaan. Het perfecte…
-
Deze 7 vrouwen inspireren jou, om het beste uit jezelf te halen
Challenge accepted? Misschien heb je ze wel gezien op Instagram. Een foto in zwart-wit met de caption ‘Challenge accepted’. Gevolgd door bemoedigende woorden en #womensupportwomen. Maar wat is nou precies de challenge van het plaatsen van een selfie in zwart-wit? Maar een kleine zoekopdracht over het doel van deze challenge brengt ons in een hele andere wereld. Over de oorsprong van de trend is veel onduidelijk. Sommige mensen beweren dat de challenge in het leven is geroepen in Turkije, om aandacht te vragen voor de vele vrouwen die daar worden mishandeld en vermoord. De Amerikaanse politica en activist Alexandria Ocasio-Cortez zou daarnaast hebben gezorgd voor een boost van het gebruik van de hashtag. Daarin liet ze zich vorige week uit over het herhaaldelijke seksistische gedrag van haar collega’s. Wij maken een bewuste keuze De oorsprong van deze zogenoemde challenge ligt dus ver weg van flatteuze selfies aangevuld met…