-
De kracht van vrouw zijn
Kracht, ofwel sterkte, vermogen. Ook van abstracte begrippen. Aldus de Van Dale. Toch, wanneer ik aan kracht denk, dan komen er vooral masculine eigenschappen in mijn gedachten naar boven. Spierballen, fysiek sterk zijn. Ik denk aan weinig abstracte dingen. En ook niet direct aan de kracht van vrouw zijn. Dat is wat mijn generatie toch wel leerde. Kracht meet je met touwtrekken, fysieke inspanning. En daar zijn mannen nou eenmaal beter in. Een uitsprak zoals ’empowered women, empower women’ dateert in ieder geval niet uit de jaren negentig. Maar we leven in een andere tijd dan waarin we (ik in ieder geval) opgroeiden. Wij leren andere dingen. En leren onze kinderen andere dingen. De kracht van kwetsbaarheid, de onzin van klassieke rolverdeling en de kracht van samen een verschil maken. Hoge verwachtingen Ik heb nog maar de intro geschreven en ik denk nu al;…
-
De flipperkast moeder
De afgelopen maanden ben ik wat veranderd van ontspannen moeder, naar flipperkast moeder. In mijn hoofd ben ik de ontspannen vrouw niet zo heel vaak tegen gekomen. In ieder geval de laatste – pak ‘m beet – twee maanden niet echt.
-
5 Tips om je herfstblues de baas te zijn
Ik kijk naar het scherm van mijn telefoon. Bericht van mijn zusje met de vraag of het wel goed gaat. Je bent zo afwezig. In dit geval klopt het. Want ik vergat mijn telefoon thuis (misschien onbewust expres) toen we drie dagen naar de Veluwe gingen. Maar wat als ik mezelf de vraag zou stellen, gaat het wel goed? Wat zou dan het antwoord zijn? De afgelopen weken lijken wel voorbij gevlogen. Als een soort mist. Met hier en daar volop zonneschijn, dat wel. Ik weet dat ik niet de enige ben, die dit gevoel heeft. De start van het schooljaar, de onzekerheden die het corona-virus met zich meebrengt. Zeker nu de herfst zijn intrede maakt, de dagen zijn donker en worden kouder en nat. Daarom deel ik vandaag met jou mijn tips om je herfstblues voor te zijn of gedag te zeggen. Weg…
-
Doe eens even relaxed, mama
Het is 10:34 uur wanneer de trein op station Utrecht Centraal tot stilstand komt. Ik was van plan deze ochtend efficiënt gebruik te maken van de reistijd. Laptop mee, schrijven, video editen. Maar verder dan een half uur uit het raam staren en een verwoede poging tot ontspanning is het nog niet gekomen. Het lijkt wel of het moederschap onlosmakelijk is verbonden met een constante staat van aanstaan. Aan en gaan. Ik schreef als eens eerder dat moederschap veelal gaat over het plannen van zaken. Tijd is kostbaar en vooral beperkt, dus wat je er mee doet moet vooral waardevol zijn. Dus dan zit je dus opgejaagd met een lege maag in de trein. Overigens niet zoals ik het gepland had. In mijn planning was er tijd voor ontbijt, genoeg tijd oma voor te bereiden op de oppasdag, ruimte om naar het station te…
-
Uit het dagboek van een mama: “Ik heb geen rust in mijn kont”
De laatste weken van het schooljaar. Ik hoef het onderwijspersoneel niet uit te leggen hoe deze aanvoelen. Er wordt veel van je gevraagd en de welbekende laatste loodjes zijn het zwaarst. Misschien wel het meest gezegde zinnetje door mijn collega’s: “Wat was het een bijzonder schooljaar.” We hebben een tijd meegemaakt die we allen nooit zullen vergeten. Er is een vóór-Corona tijdperk en er is een na-Corona tijdperk. Ondanks dat onze leerlingen een enorme flexibiliteit hebben getoond, hebben we ook gemerkt dat afgelopen tijd een enorme indruk heeft gemaakt. Niet alleen bij de leerlingen. Ook bij de leerkrachten en ouders. En die flexibiliteit gaat ons niet in de koude kleren zitten. En tijdens het schrijven van deze blog (anderhalve week vakantie op de teller), voel ik me nog niet geheel rustig zoals ik me andere zomervakanties voelde. De omstandigheden zijn rustiger, maar ik nog…