-
6 weken na mijn bevalling: Hoe gaat echt met mij?
Hé, hoe gaat het? Ik denk dat deze vraag de afgelopen weken ontelbaar vaak is gesteld. Uit nieuwsgierigheid, uit interesse. Aangevuld met aannames. Of een goed bedoeld compliment. Het is fijn om te weten dat andere betrokken (willen) zijn. Interesse hebben in jouw welzijn. Toch is het een vraag die ik probeer te ontwijken. Vooral omdat ik hem eerlijk wil beantwoorden. Zonder glitter, koetjes en kalfjes. Want het antwoord zit verpakt in een compleet verhaal. Of slechts een momentopname van het nu. Nu is anders dan vanmorgen, gisteren of straks. Het is nooit alles. Maar soms juist ook teveel. De vraag is misschien wel te generiek, niet specifiek genoeg. Te kort om het verhaal in te verpakken. Te lang voor goed en weer door te gaan. Het eenvoudige antwoord op de vraag hoe het met je gaat Eenvoudig zou zijn om alle abstracte zaken…
-
Doe eens even relaxed, mama
Het is 10:34 uur wanneer de trein op station Utrecht Centraal tot stilstand komt. Ik was van plan deze ochtend efficiënt gebruik te maken van de reistijd. Laptop mee, schrijven, video editen. Maar verder dan een half uur uit het raam staren en een verwoede poging tot ontspanning is het nog niet gekomen. Het lijkt wel of het moederschap onlosmakelijk is verbonden met een constante staat van aanstaan. Aan en gaan. Ik schreef als eens eerder dat moederschap veelal gaat over het plannen van zaken. Tijd is kostbaar en vooral beperkt, dus wat je er mee doet moet vooral waardevol zijn. Dus dan zit je dus opgejaagd met een lege maag in de trein. Overigens niet zoals ik het gepland had. In mijn planning was er tijd voor ontbijt, genoeg tijd oma voor te bereiden op de oppasdag, ruimte om naar het station te…
-
Uit het dagboek van een mama: “Ik heb geen rust in mijn kont”
De laatste weken van het schooljaar. Ik hoef het onderwijspersoneel niet uit te leggen hoe deze aanvoelen. Er wordt veel van je gevraagd en de welbekende laatste loodjes zijn het zwaarst. Misschien wel het meest gezegde zinnetje door mijn collega’s: “Wat was het een bijzonder schooljaar.” We hebben een tijd meegemaakt die we allen nooit zullen vergeten. Er is een vóór-Corona tijdperk en er is een na-Corona tijdperk. Ondanks dat onze leerlingen een enorme flexibiliteit hebben getoond, hebben we ook gemerkt dat afgelopen tijd een enorme indruk heeft gemaakt. Niet alleen bij de leerlingen. Ook bij de leerkrachten en ouders. En die flexibiliteit gaat ons niet in de koude kleren zitten. En tijdens het schrijven van deze blog (anderhalve week vakantie op de teller), voel ik me nog niet geheel rustig zoals ik me andere zomervakanties voelde. De omstandigheden zijn rustiger, maar ik nog…
-
Ik stop ermee
Ergens mee stoppen: Het is vaak eenvoudiger gezegd dan gedaan. Stoppen met een slechte gewoonte, afscheid nemen van iets, een vriendschap verbreken. Stoppen met doorgaan is niet altijd gemakkelijk. We leren dat we niet zomaar mogen opgeven. Dat we altijd moeten kijken naar de mogelijkheden, om door te gaan. Ik maakte de beslissing; ik stop ermee
-
Ligt er een mommy burn-out op de loer?
Ik ben moeder en knettermoe. Zelfs met een baby die doorslaapt, word ik uitgeput wakker. Wat is er toch met mij aan de hand? Ligt er een nieuwe burn-out op de loer? Hoewel een burn-out door deze en gene wordt bestempeld als een modeziekte of als aanstellerij, weet ik uit ervaring dat het wel degelijk verstrekkende gevolgen heeft wanneer je burn-out raakt. Eind 2016 raakte ik burn-out en dat niet alleen; ik belandde in een depressie. Het duurde 1,5 jaar om alles weer redelijk op de rit te krijgen. Wat ik zei toen ik weer een beetje helder kon nadenken? Dit wil ik nooit meer. Ik kan niet meer Hoe ik in 2016 in een burn-out belandde laat ik even in het midden. Een burn-out is namelijk een optelsom van meerdere factoren, persoonlijke eigenschappen en gebeurtenissen. Er is niet een ding wat aan te…
-
Help, de dokter heeft mij zwanger gemaakt!
Zwanger worden is niet altijd vanzelfsprekend, zeker niet als je kanker hebt gehad. Anouk vertelt je over haar ICSI behandeling en de reden erachter.