-
Geen perfecte 20 weken echo
De twintig weken echo: een cruciaal moment voor de meeste zwangere. Waar de een heel nuchter en nonchalant de echokamer binnenstapt, is de ander al wéken bezig met wat er allemaal wel niet gevonden zou kunnen worden bij dit echo onderzoek. Maar… weten we soms niet teveel door al deze high-tech onderzoeken? En wat als de uitslag anders is dan je had verwacht? Wat als er wél iets met je ongeboren kindje aan de hand (b)lijkt te zijn? Eind november gingen Stan en ik met gezonde spanning op weg naar het echocentrum hier in de regio. Het blijft toch een dingetje: is alles goed met onze tweede spruit? De eerste 19 weken zwangerschap waren door wat omstandigheden niet heel soepeltjes verlopen (o.a. door de hormonale migraine) en waren we toe aan een nieuwe, positievere periode. En hoe leuk is het dan om je kleintje in…
-
Ligt er een mommy burn-out op de loer?
Ik ben moeder en knettermoe. Zelfs met een baby die doorslaapt, word ik uitgeput wakker. Wat is er toch met mij aan de hand? Ligt er een nieuwe burn-out op de loer? Hoewel een burn-out door deze en gene wordt bestempeld als een modeziekte of als aanstellerij, weet ik uit ervaring dat het wel degelijk verstrekkende gevolgen heeft wanneer je burn-out raakt. Eind 2016 raakte ik burn-out en dat niet alleen; ik belandde in een depressie. Het duurde 1,5 jaar om alles weer redelijk op de rit te krijgen. Wat ik zei toen ik weer een beetje helder kon nadenken? Dit wil ik nooit meer. Ik kan niet meer Hoe ik in 2016 in een burn-out belandde laat ik even in het midden. Een burn-out is namelijk een optelsom van meerdere factoren, persoonlijke eigenschappen en gebeurtenissen. Er is niet een ding wat aan te…
-
Moederschap is topsport
Mama zijn is topsport. Daar waar je tijdens je zwangerschap vooral vertrouwt op je oergevoel, moederinstinct en intuïtie, kom je er na de geboorte van je kind al snel achter dat dit niet 100% de lading dekt.
-
De droombevalling waar ik niet van droomde
Bevallen van je eerste kindje, wat moet je daar van verwachten? Anouk beschrijft in deze blog haar positieve ervaring van de eerste bevalling.
-
Bevallingsverhalen: negatief versus positief
Zet een groepje moeders bij elkaar en je eindigt altijd op één ding: de kids. Niet gek natuurlijk, want het zijn onze lieve wondertjes en soms ook tegelijkertijd de reden dat we even stoom moeten afblazen. Maar er is één onderwerp wat toch wel ons favoriet lijkt te zijn: bevallingsverhalen. Een terugkerende materie. De een doet haar verhaal en de ander doet daar een schepje bovenop. De buurvrouw/nicht/vriendin van de ander heeft ook iets heftigs of bijzonders meegemaakt. Maar wat mij opvalt: er wordt vrijwel altijd negatief gesproken over bevallen. WHY? Het lijkt wel of de focus van dit soort tafelgesprekken op de pijn, de complicaties en/of de medicatie ligt. Negatieve verhalen helpen ons niet. Negatieve verhalen helpen anderen niet. En het nadeel is ook nog eens dat ons brein de negatieve aspecten beter kan onthouden dan de positieve aspecten. Een negatief verhaal onthoud je sneller…
-
Een (gemiste) miskraam: waarom wordt hier bijna niet over gesproken?
27 januari 2017. Mijn verjaardag. En niet zomaar een verjaardag: the big 3-0! De ochtend begint met ballonnen, slingers en cadeautjes op bed. Ik heb kriebels in mijn buik, maar dat is niet voor mijn verjaardag. Ok, misschien een paar feestkriebels voor vanavond maar grotendeels ben ik gefocust op iets anders. Ik voel al dagen sensaties in mijn lichaam die mij aan het denken zetten. Al mijn zintuigen staan op scherp. Spanning in mijn onderbuik. Hele gevoelige borsten, die zelfs lijken te groeien. Zou het dan toch echt? Ik herken de signalen overduidelijk van 5,5 jaar geleden en die zijn niet met iets anders te vergelijken. Mijn lichaam geeft het al duidelijk aan, maar eigenlijk wil ik maar één ding doen om zekerheid te krijgen: een zwangerschapstest. Ons geluk kon niet op toen ik op mijn 30e verjaardag in de vroege ochtend een positieve zwangerschapstest in mijn handen had.…