-
Er waren eens drie zussen…
Zussen hebben over het algemeen een sterke verbintenis, kunnen elkaar als geen ander troosten, maar ook diep teleurstellen en kwetsen. Een band tussen zussen is er voor altijd: van een geliefde kun je scheiden, van je zus niet. Je deelt voor altijd dezelfde jeugd (ook al is de beleving van die jeugd soms heel anders), dezelfde ouders, dezelfde broertjes, dezelfde familie. Ik kom uit een gezin met vijf kinderen. Twee zussen, twee broertjes. Mijn rol: de middelste. Het verschil tussen de oudste en jongste in ons gezin: acht jaar. Als zussen schelen we maximaal drie jaar. Altijd dikke maatjes? Nee, dat zijn we zeker niet geweest. Het verschil tussen ons was vroeger groot. Verschillende karakters, verschillende kledingstijlen, verschillende interesses, verschillende vrienden. Er zijn periodes geweest dat we elkaar maanden niet spraken, ruzies die ertussen kwamen. Sinds zes jaar is die band echter weer helemaal…
Meer verhalen voor jou
Het onvermijdelijke
Huh?! Spontaan zwanger?
Bevallingsverhalen: negatief versus positief
-
Samen de kraamweek door, mijn tips!
De kraamtijd is een heftig periode, voor jezelf, je relatie, je gezinsleven. Met deze tips maak de kraamtijd een beetje fijner
Meer verhalen voor jou
Eindelijk, de babykamer is klaar!
Er waren eens drie zussen…
Bevallingstrends ?!
-
De wijze woorden van papa
Er was eens een papa die wijze woorden sprak. Hij heeft mij geleerd om meer naar het grote geheel te kijken. Als kersverse mama verzandt je een beetje in de vorderingen van ‘de dag’. Baby moet x hoeveelheid flesjes, zoveel slaapjes en dat wordt je houvast of het “goed” gaat. En soms wordt dat een beetje een obsessie. Terwijl als je iets meer vanuit het grote geheel kijkt zal dat ene slaapje wat niet zo lekker ging of die ene dag met gekke flestijden, niet zoveel afdoen aan de ontwikkeling van je kind. De papa zei: als ie 4 is kan ie alles. Ik, als mama, besef wat voor wijsheid er in die woorden ligt. Want toen het me ook lukte om met iets meer afstand naar mezelf, baby en geheel te kijken… werd ik ook voor mezelf een stuk relaxter. En besefte ik…
-
In de liefde blijf je
Lief meisje. Mijn geliefde kind. Je was zo welkom hier. Ik wil mij graag een beeld vormen van jou, maar het is alsof het papier mijn schets niet durft te dromen. Soms, heel soms, kijk in in de achteruitkijkspiegel van de auto en fantaseer ik jou er bij. Die twee schitterende jongens van ons en jij in het midden. Jij, met je lange, wilde haren, tussen jouw twee broers in. Zou je krullen hebben? Hoe zou jouw lach hebben geklonken? Ik ben moeder van twee geweldige jongens. Ik tel mijn zegeningen met twee gezonde zonen. Moeder van een dochter zijn, ook dat lijkt mij heel bijzonder Zeker weten dat jij een meisje bent, doe ik niet. Mijn intuïtie leek het mij te willen vertellen. Je was voor de omgeving een grote verrassing, zo kort na de geboorte van Samuël. Voor mij was je dat…
-
Ik ben de volgende op de lijst (?!)
Mijn zoontje is inmiddels 16 maanden en steeds vaker krijg ik de vraag of ik al zwanger ben of de vraag of we een tweede kindje zouden willen. Drink ik geen wijn, dan is dat voor sommige direct een reden om te denken dat ik zwanger ben. Voor mijn gevoel lig ik sinds een paar maanden weer onder een vergrootglas: er wordt naar mijn buikje en (eet)gedrag gekeken. Dit alles omdat men verwacht dat ik binnenkort waarschijnlijk wel zwanger zal zijn. Maar is dat ook zo? Onlangs had ik contact met een collega die ik niet heel vaak spreek. We hadden het over de huidige situatie en hoe het thuis vol te houden is. Ik grapte iets over een scheidingsgolf en zij over een geboortegolf. “Jij bent de volgende op de lijst, dus het zou mij niets verbazen als we binnen nu en 3…
-
Welkom Jools!
En toen ging alles opeens heel snel… Nog maar slechts enkele weken geleden schreef ik over mijn zwangerschap in Corona tijd en mijn angst voor de bevalling. Niet wetende dat de kleine in mijn buik van plan was om zo snel daarna al te komen! Nu ik dit schrijf is lieve Jools Luna namelijk al bijna een maand bij ons. Ongelofelijk!
Meer verhalen voor jou
Bevallingsverhalen: negatief versus positief
Huh?! Spontaan zwanger?
De wijze woorden van papa
-
Word ik straks een slechte moeder?
Milou neemt ons mee in haar gedachten en deelt haar onzekerheden over issues van het opvoeden die zich nu al - tijdens de zwangerschap - voordoen.
-
De wondere wereld van de babyuitzet
Wie voor het eerst zwanger is, heeft het al snel door; je baby komt met spullen. Of nou ja, je hebt spullen nodig voor je baby. De babyuitzet. Mama-to-be Milou stapte vol goede moed die wondere wereld in. Benieuwd hoe haar dat verging? Lees snel verder.
Meer verhalen voor jou
9 x de leukste kraamcadeautjes
Dag uniform, hallo baby!
Huh?! Spontaan zwanger?
-
Hoogzwanger: van roze wolk naar donderwolk
De meest gestelde vraag aan Maaike de afgelopen week was “Ben jij niet extra angstig met het corona-virus in de buurt?" Haar antwoord daarop was eerst vrij simpel: "Nee hoor. Ik ben gezond, mijn familie is gezond dus voor een eventuele besmetting was ik niet zo bang." Maar toen sloeg alles opeens om.
-
Eindelijk, de babykamer is klaar!
Maaike is mama van peutermeisje Harper én ze is zwanger van de tweede. Inmiddels is het derde trimester aangebroken. Maaike is dolblij met deze zwangerschap maar waar bij de eerste aan het einde van het tweede trimester alles al geregeld was, laat dat nu op zich wachten. Het is zo’n contrast met haar eerste zwangerschap, dat zij zich best een beetje schuldig voelt. Want stond zij bij haar eerste zwangerschap al met 20 weken ongeduldig wachtend, in een afgeronde babykamer. Nu is dat wel anders. Maar, de babykamer is klaar! En Maaike laat je vol trots zien wat een prachtig plekje zij er van gemaakt heeft. Het schuldgevoel van een zwangere mama Het besef dat ons tweede meisje er al bijna aan gaat komen is er regelmatig nog niet. Ondanks alle ongemakken, slapeloze nachten en duidelijk aanwezig buik. Op het moment dat ik op…
-
Soms mis ik mijn oude leven
Soms mis ik mijn oude leven. Gewoon van die simpele dingen, op momenten dat het hier en nu mij volledig overspoelt terwijl m’n dreumes voor zoveelste keer alles overhoop trekt. Of ik alwéér poep moet verschonen en het nog niet eens 10.30 uur is. Of de hond half in de plant springt omdat eerder genoemde dreumes zijn stukjes brood door de kamer heeft gegooid waarbij er één dus in die betreffende plant beland is. I sjit you not. Ik vertel welke 8 dingen ik het meeste mis. Ik mis uitslapen Ik zei, voelde, dreinde, jammerde het vanmorgen nog: “Ik wil ook uitslapen.” Sinds ik mama ben, of eigenlijk al sinds ik mijn zwangerschap, is uitslapen er niet meer bij. Logisch, zullen de meeste mama’s zeggen. Toch zou het wel eens lekker zijn als ik eens niet wakker wordt van de eerste zuchtjes van mijn…
-
Geen perfecte 20 weken echo
De twintig weken echo: een cruciaal moment voor de meeste zwangeren. Waar de een heel nuchter en nonchalant de echokamer binnenstapt, is de ander al wéken bezig met wat er allemaal wel niet gevonden zou kunnen worden bij dit echo onderzoek. Maar… weten we soms niet teveel door al deze high tech onderzoeken? En wat als de uitslag anders is dan je had verwacht? Wat als er wél iets met je ongeboren kindje aan de hand (b)lijkt te zijn? Eind november gingen Stan en ik met gezonde spanning op weg naar het echocentrum hier in de regio. Het blijft toch een dingetje: is alles goed met onze tweede spruit? De eerste 19 weken zwangerschap waren door wat omstandigheden niet heel soepeltjes verlopen (o.a. door de hormonale migraine, zie daarover deze blog) en waren we toe aan een nieuwe, positievere periode. En hoe leuk is het dan…
Meer verhalen voor jou
We Are Pregnant is het tofste babyevent
-
Ligt er een mommy burn-out op de loer?
Ik ben moeder en knettermoe. Zelfs met een baby die doorslaapt, word ik uitgeput wakker. Wat is er toch met mij aan de hand? Ligt er een nieuwe burn-out op de loer? Hoewel een burn-out door deze en gene wordt bestempeld als een modeziekte of als aanstellerij, weet ik uit ervaring dat het wel degelijk verstrekkende gevolgen heeft wanneer je burn-out raakt. Eind 2016 raakte ik burn-out en dat niet alleen; ik belandde in een depressie. Het duurde 1,5 jaar om alles weer redelijk op de rit te krijgen. Wat ik zei toen ik weer een beetje helder kon nadenken? Dit wil ik nooit meer. Ik kan niet meer Hoe ik in 2016 in een burn-out belandde laat ik even in het midden. Een burn-out is namelijk een optelsom van meerdere factoren, persoonlijke eigenschappen en gebeurtenissen. Er is niet een ding wat aan te…
-
Moederschap is topsport
Mama zijn is topsport. Daar waar je tijdens je zwangerschap vooral vertrouwt op je oergevoel, moederinstinct en intuïtie, kom je er na de geboorte van je kind al snel achter dat dit niet 100% de lading dekt.
Meer verhalen voor jou
We Are Pregnant is het tofste babyevent
-
De droombevalling waar ik niet van droomde
Bevallen van je eerste kindje, wat moet je daar van verwachten? Anouk beschrijft in deze blog haar positieve ervaring van de eerste bevalling.
Meer verhalen voor jou
We Are Pregnant is het tofste babyevent
Eerlijke blogs over het ouderschap; over zwangerschap & mama zijn en wat het leven als (werkende) mama jou brengt
