-
2022 wordt het jaar van…
Ik moet toch een terugblik schrijven op 2021? Of minstens een verhaal vol goede voornemens? Maar er komt niets. Nul inspiratie. Terwijl ik naar mijn scherm staar verschijnt er in mijn mailbox een bericht. Hoera 2022.
-
Hallo Oktober
Een nieuwe maand. Voorheen zou ik schrijven, én tijd voor een nieuw thema. Maar met de ontwikkelingen van de afgelopen maanden beginnen we dit nieuwe seizoen, deze nieuwe maand, dit laatste kwartaal van 2021 gewoon even zonder thema. Dan blijft er namelijk nog steeds genoeg inspiratie over om over te schrijven en te vertellen. En daarnaast nét een klein beetje meer tijd voor het moederen en een wellicht een kopje warme koffie.
-
Mama mag wennen aan de speelschool
Ach, zegt mijn moeder. Jij was wellicht nog wel een gradatie “erger”. De eerste keer dat ik jou naar de peuterspeelzaal bracht zei jij, nadat we twee stappen over de drempel hadden gezet, doei mama. Twee jaar en twee maanden was je toen. En het was ook echt op een toon van waag het eens om verder naar binnen te lopen. Ik red me wel.
-
Ik heb er slapeloze nachten van
Wij gaan op vliegvakantie met twee kleine kinderen. En je mag best weten; ik heb er slapeloze nachten van. Dat klinkt enerzijds heftig en problematisch, anderzijds is het natuurlijk groots geneuzel om niets. Want hallo! Wij gaan op vakantie!! Met onze twee (nog steeds een beetje onwerkelijk) kindjes. Het is toch fantastisch!
-
De vrijdag vergelijking
De valkuil van de vergelijking. Het is er een waar we weleens in trappen. Alleen hoe kun je er weer uitstappen? Je leest het in de zomercolumn van Anouk. Met elke week de obstakels en uitdaging van een thuisblijfmoeder met twee kleine kinderen.
-
Het donderdag dutje
De zomercolumn van Anouk. Met elke week de obstakels en uitdaging van een thuisblijfmoeder met twee kleine kinderen. Dit keer met een pleidooi voor het middagdutje van de peuter.
-
De woensdag wedstrijd
De zomercolumn van Anouk. Met elke week de obstakels en uitdaging van een thuisblijfmoeder met twee kleine kinderen. Deze keer de wedstrijd van de gefaalde moeder.
-
De dinsdag memo
De zomercolumn van Anouk. Met elke week de obstakels en uitdaging van een thuisblijfmoeder met twee kleine kinderen. Deze keer over wees eens wat zachter voor jezelf en gun jezelf een k*tdag.
-
Het maandag ingrediënt
De zomercolumn van Anouk. Met elke week de obstakels en uitdaging van een thuisblijfmoeder met twee kleine kinderen.
-
Vroeger is niet later. Vroeger is nu.
Dat alles vroeger anders was, dat weten we. Maar wat ga jij later vertellen over vroeger? Over nu. Wat neem je nu in je op, voor later. Zodat je met liefde en trots kan vertellen over vroeger.
-
De kijk op het moederschap; Het is abnormaal, onalledaags en meer van dat
“Anouk schrijft in haar maandelijkse column over haar kijk op het moederschap.” Was het maar zo. Want momenteel staar ik naar een knipperende cursor en een leeg scherm. Niks column over moederschap. Letterlijk niks, komt er op het scherm. Lamgeslagen. Niet gek, zou ik zeggen. De rek is er uit, zoals we dat anno nu met z’n alleen weten te omschrijven. Ondertussen probeer ik er nog op een zo’n positief mogelijke manier een draai aan te geven. Leef in het moment. Geniet van de kleine dingen. Genieten van maagzuur, slapeloosheid, zware benen, obstipatie, benauwdheid en constante trek in ongezond eten. Intens geniet ik er van. De oplossing is, naast compressiesokken, slokjes Antagel en items die op de grond vallen gewoon laten liggen, om deze dingen gewoon te skippen. Want ik bedoel, welke mama heeft er naast de zorgen voor een peuter, het huishouden en…
-
Het is gewoon seks, toch?
Praten met je kind over seks, dat is toch heel gewoon? Alleen hoe en op welk moment? Debbie vindt het nog niet zo gewoon en geen onderwerp om ontspannen over te praten. In gedachten is zij net juf Ank die met opeengeklemde kaken over een orgasme praat. Help!
-
En dan heb je ineens een peuter in huis
Neej, mama. Ik kijk hem aan en voor een moment heb ik even kortsluiting. Ik weet niet of ik nou moet applaudisseren omdat mijn peuter met twee woorden spreekt. Of dat ik hem nu nogmaals moet toelichten dat het bedtijd is. Iets waar hij dus blijkbaar anders over denkt. Ik vind peuters leuke mensjes. Echt waar. Ze zijn nieuwsgierig, ondeugend en zitten vol energie. Én ja, ze breken je huis af, nemen de grenzen die je stelt niet altijd voor lief en zetten een streep door het onderwerp eten. Maar juist dat. Dat maakt dat ik zo interessant vind. Want hoe komt het toch dat een kind van de een op de andere dag ineens alles wat zo vanzelfsprekend leek voor jou als mama, over boord gooit. En dan vooral met het introduceren van het woordje NEE. De peuter vertelt het zelf wel De…
-
Thuis is waar je echt bent
Januari staat in het teken van THUIS. En dan bedoelen we niet alle tips om de lockdown thuis door te komen. Nee, thuiskomen: de plek die voelt als thuis zijn. Terugkomen bij dat wat jou een goed gevoel geeft. Als mama, als mens.
-
Ik ben zwanger dus ik mag niet klagen
Vertellen over je zwangerschap en de bijbehorende klachten? Not done. In haar maandelijkse column over haar kijk op het moederschap vertelt Anouk je haarfijn wat ze daar van vindt.